Mantusalem - Mantus

Führe meine kranke Seele aus dem Schatten in das Licht

Zu dem Ort der tausend Tode, wo das Leben ewig ist

Die Ewigkeit, ein Spiel der Zeit, der Seele Zufluchtsort

Der Wahn geht nie zu Ende und bricht mit Gottes Wort

Gefühle und Gedanken fließen dort zusammen

Wo auch der Sinn des Lebens nichts ist als nur Verlangen

Unsterblichkeit ist ew’ges Leid und Qual auf Lebenszeit

Niemand wird ihr entkommen, flieht er auch noch so weit

Vom Schmerz gebeugt trägst du dein Kreuz bis in ein fernes Land

Ein neugeborenes Leben leuchtet schon am Horizont

Hast du den Himmel berührt heut' Nacht

Und ihm von mir erzählt

Hast du die Hölle gespürt heut' Nacht

Und mich ihr vorgestellt

Mantusalem, Mantusalem

Tief in der Unterwelt

Mantusalem, Mantusalem

(jenseits von dieser Welt)

Leid mijn zieke ziel van de schaduwen naar het licht

Naar de plaats van duizend doden, waar het leven eeuwig is

Eeuwigheid, een spel van de tijd, de haven van de ziel

De waan eindigt nooit en breekt met Gods woord

Gevoelens en gedachten vloeien daar samen

Waar de zin van het leven niets anders is dan verlangen

Onsterfelijkheid is eeuwig lijden en kwelling voor het leven

Niemand zal aan haar ontsnappen, hoe ver hij ook vlucht

Neergebogen door pijn draag je je kruis naar een ver land

Een pasgeboren leven straalt al aan de horizon

Heb je de lucht aangeraakt vanavond?

En vertelde hem over mij

Heb je je hel gevoeld vanavond?

En stelde me aan haar voor

Mantusalem, Mantusalem

Diep in de onderwereld

Mantusalem, Mantusalem

(buiten deze wereld)