Lass mich - Mantus

Die Nacht zerbricht tief in deinen Augen

Ich schaue dich an und die Zeit steht still

Der Augenblick kam und verschwand in der Ferne

Ich will keine Worte, nur reines Gefühl

Das Leben kehrt zurück aus den Träumen

Es war oft nicht mehr als ein kalter Glanz

Und fiebriges Blut rauscht durch meinen Körper

Ich spüre die Nähe und größte Distanz

Lass mich nicht hier, lass die Zeit niemals sterben

Die jenseits der Nacht unsere Seelen verband

Lass mich nicht hier in dem Sumpf meiner Tränen

In welchen die Welt so viele Male versank

Von gestern blieb ein einsames Lächeln

In einem Gesicht, das mir selber fremd

Dort draußen umschließt mich ein gläserner Käfig

Der deine Gedanken von meinen trennt

Ich stelle mir vor, ich sprenge die Fesseln

Zerschlage die Angst, die uns stumm umgibt

Und ich will nichts hören von toter Gewissheit

Nicht hören, dass ich dich umsonst geliebt

Und wir sind frei, wir sind frei wie die Sterne

Wir suchen das Land einer anderen Zeit

De nacht valt diep in je ogen

Ik kijk naar je en de tijd staat stil

Het moment kwam en verdween in de verte

Ik wil geen woorden, gewoon puur gevoel

Het leven komt terug uit dromen

Het was vaak niet meer dan een koude gloed

En koortsig bloed stroomt door mijn lichaam

Ik voel de nabijheid en de grootste afstand

Laat me hier niet achter, laat de tijd nooit sterven

Dat verbond onze zielen voorbij de nacht

Laat me hier niet achter in het moeras van mijn tranen

Waarin de wereld zo vaak zonk

Een eenzame glimlach bleef van gisteren

In een gezicht dat mij vreemd is

Een glazen kooi omsluit me daarbuiten

Jouw gedachten van de mijne scheiden

Ik stel me voor dat ik de banden verbreek

Breek de angst die ons in stilte omringt

En ik wil niets horen over dode zekerheid

Niet horend dat ik tevergeefs van je hield

En we zijn vrij, we zijn zo vrij als de sterren

We zijn op zoek naar het land van een andere tijd