Kleiner Engel flügellos (Re-covered by SEPIA) - Mantus

Bin ich stets gefangen wie ein kleiner Engel flügellos

Tief in einer Welt dessen Menschen mich rücksichtslos

Quälen mit Wirklichkeit dessen Inhalt mir so leer erscheint

Wie der Tränenfluß eines Träumers der dem Tag nachweint

Bin ich eingesperrt in dem Kerker meiner Phantasie

Wo nichts überlebt das von außen in mich dringen will

Denn die Wirklichkeit würd' zerstören die Harmonie

Die mich sanft beschützt vor den Menschen und vom Alltagsdrill

«KLEINER ENGEL FLÜGELLOS»

Treib ich schweigsam fort wie ein losgelöstes Blatt im Wind

In die Einsamkeit als der Erdenwelt verlornes Kind

Diese Wirklichkeit der Gesellschaft ist mir viel zu fremd

(so) träum ich mich hinauf in die Sphären wo mich keiner kennt

Ist Realität nur die Folge der Notwendigkeit

Wahrheit zu erkennen die uns tief im Geiste einverleibt

Doch was ist schon wahr und so schön an dieser Geistigkeit

Wenn dem Träumenden sie als Tränen in die Augen steigt?

«KLEINER ENGEL FLÜGELLOS»

Ben ik altijd gevangen als een kleine engel zonder vleugels?

Diep in een wereld waarvan de mensen me meedogenloos behandelden

Kwellen met de realiteit waarvan de inhoud mij zo leeg lijkt

Als de stroom van tranen van een dromer die huilt over de dag

Ik zit opgesloten in de kerker van mijn verbeelding

Waar niets overleeft dat mij van buitenaf wil binnendringen

Omdat de realiteit de harmonie zou vernietigen

Die me zachtjes beschermt tegen mensen en tegen alledaagse oefeningen?

«KLEINE ENGEL ZONDER VLEUGELS»

Ik drijf stilletjes weg als een losstaand blad in de wind

In de eenzaamheid als een kind verloren voor de aardse wereld

Deze realiteit van de samenleving is mij veel te vreemd

(dus) ik droom mijn weg omhoog naar de sferen waar niemand mij kent

Is de werkelijkheid slechts het gevolg van noodzaak?

Om de waarheid te herkennen die ons diep in de geest belichaamt

Maar wat is er waar en zo mooi aan deze spiritualiteit

Wanneer tranen in de ogen van de dromen komen?

«KLEINE ENGEL ZONDER VLEUGELS»