Esmeralda - Mantus

Deine Anmut so vollkommen, nicht zu stillen das Begehr

Daß sogar Gott seiner Jungfrau Maria untreu wär

Deine Blicke so geschmeidig füllen mich mit weißem Licht

Doch sieh nicht hin, schaue nicht in mein häßliches Gesicht

In dieser Kirche, meiner Zuflucht, fühlt' ich mich allein und leer

Nur durch dich, deinem Mitleid, bin ich endlich etwas wert

Wenn deine Hände, deine Wärme, mich so sanftmütig berührt

Kommt mir dieser eine Gedanke, daß für dich ich sterben würd'

Esmeralda, Esmeralda, Esmeralda, mein Herz …

Auch ich kann fühlen, kann begehren, denn in mir herrscht das Verlangen

Jemand wir du, schön und gütig, mich niemals lieben kann

Wenn für mich kommt bald die Stunde und der Vater mich erwählt

Sollen die Glocken für mich läuten, die einz' gen Freunde auf der Welt

Uw genade zo perfect, niet om het verlangen te bevredigen

Dat zelfs God ontrouw zou zijn aan zijn maagd Maria

Je looks zo soepel vullen me met wit licht

Maar kijk niet, kijk niet naar mijn lelijke gezicht

In deze kerk, mijn toevluchtsoord, voelde ik me alleen en leeg

Alleen door jou, jouw medeleven, ben ik eindelijk iets waard

Wanneer je handen, je warmte, me zo zacht aanraakt

Komt deze ene gedachte bij me op dat ik voor jou zou sterven?

Esmeralda, Esmeralda, Esmeralda, mijn hart...

Ik kan ook voelen, kan verlangen, want verlangen regeert in mij

Iemand zoals jij, mooi en aardig, kan nooit van me houden

Wanneer het uur voor mij nabij is en de Vader mij kiest

Laat de klokken luiden voor mij, de enige vrienden ter wereld