Echo - Mantus

Wir sind ein Schatten unserer Selbst

Empfangen das Echo unserer Zeit

Noch suchen wir das Paradies

Sind für das Finden nicht bereit

Wir sind das Böse das uns lenkt

Wir sind der Schmerz der nicht versiegt

Wir sind der ewig gleiche Mensch

Der hasst, solang man ihn nicht liebt

Wir haben die Erde nie gesehen, wir haben den Himmel nicht erkannt

Wir haben die Meere überschwemmt und die Wälder abgebrannt

Sag mir nicht, sag mir nicht, dass bald alles besser wird

Wir haben die Ehrfurcht längst verloren

Wir haben uns wieder mal geirrt

Wir sind die letzte Phantasie

Uns kann die Reinheit nie gehören

In unserer Angst sind wir allein

Uns wird das Denken blind zerstören

We zijn een schaduw van onszelf

Ontvang de echo van onze tijd

We zijn nog steeds op zoek naar het paradijs

Zijn niet klaar om te vinden

Wij zijn het kwaad dat ons leidt

Wij zijn de pijn die nooit eindigt

We zijn voor altijd dezelfde persoon

Wie haat zolang je niet van hem houdt

We hebben de aarde nog nooit gezien, we hebben de lucht niet herkend

We hebben de zeeën overstroomd en de bossen verbrand

Vertel me niet, vertel me niet dat dingen snel beter zullen worden

We zijn het ontzag al lang kwijt

We hebben het weer mis

Wij zijn de laatste fantasie

Zuiverheid kan nooit van ons zijn

In onze angst zijn we alleen

Denken zal ons blindelings vernietigen