Dunkler Engel - Mantus

Ein schwaches Licht verbrennt am Horizont

Und neue Träume ruhen in mir

Ob diese Strasse jemals enden wird

Oder führt sie bis zu dir

Und wie der Tod gefangen in meinem Herz

Scheint jede Wirklichkeit erfroren

An einer Kreuzung teilt sich mir der Weg

Doch ist die Hoffnung fast verloren

Vielleicht bleib ich für mich in dieser Welt allein

Zu fremd um jemals wie ein Teil von ihr zu sein

Wie oft hab ich gehasst und dich umsonst geliebt

Ein dunkler Engel den du einfach übersiehst

Und meine Blicke folgen stumm und blind

Ein leises Klopfen an der Tür

Der Horizont ganz leise, schreit mir zu

Und zeigt die Richtung bis zu dir

Mit einer Leere die mich niederdrückt

Geh ich bis in die Nacht hinaus

Und unter all den ganzen Menschen hier

Breite ich meine Flügel aus

Een zwak licht brandt aan de horizon

En nieuwe dromen rusten in mij

Komt er ooit een einde aan deze weg?

Of leid ze naar jou

En als de dood gevangen in mijn hart

Elke realiteit lijkt bevroren

Op een kruispunt splitst mijn pad

Maar de hoop is bijna verloren

Misschien blijf ik alleen op deze wereld voor mezelf

Te vreemd om ooit een deel van haar te zijn

Hoe vaak heb ik je tevergeefs gehaat en liefgehad?

Een donkere engel die je gewoon over het hoofd ziet

En mijn ogen volgen stil en blind

Een zachte klop op de deur

De horizon, heel stil, schreeuwt naar me

En wijst de weg naar jou

Met een leegte die me zwaar maakt

Ik ga de nacht in

En tussen alle mensen hier

Ik spreid mijn vleugels