Chaos - Mantus

Ich verliere meine Worte, ich verliere mein Vertrauen

Sag, wer bringt die Welt in Ordnung und wer spendet einem Traum

Du bist alles was ich habe, was ich je richtig gemacht

Meine Augen sind geschlossen und ich stolper in die Nacht

All das Glück der kleinen Dinge, es verschwindet tief in mir

Und ich kämpfe wie ein Irrer, doch wogegen und wofür?

Schlag den Kopf gegen die Wände, falle um und liege still

Weil ich nicht mehr weiter denken und nur noch vergessen will

In Gedanken, dort tanze ich wund und nackt

Aus dem Nebel erstrahlt eine goldene Stadt

Gestern machten die Tränen noch einen Sinn

Heute weiß ich kaum noch wer ich wirklich bin

Ich verstecke meine Worte, ich verstecke meine Angst

Halte alles in den Händen, doch nichts liegt in meiner Hand

Was hast du von mir bekommen und was je in mir gesehen

Was ich selbst niemals verstanden, wirst auch du niemals verstehen

Nur ein Zittern der Gedanken, das mich dieser Welt entreißt

Und ein kleiner, schwarzer Wahnsinn überflutet meinen Geist

Und die Schönheit dieser Erde, sie verkommt — oh weh, oh weh

Doch du lächelst wie ein Engel und ich weiß, es ist ok

Und das Chaos — er lebt in mir

In mir…

Ik verlies mijn woorden, ik verlies mijn vertrouwen

Zeg wie de wereld op orde brengt en wie doneert aan een droom

Jij bent alles wat ik heb, ik heb het ooit goed gedaan

Mijn ogen zijn gesloten en ik strompel de nacht in

Al het geluk in de kleine dingen, het verdwijnt diep in mij

En ik vecht als een gek, maar waartegen en waarvoor?

Sla je hoofd tegen de muren, val om en lig stil

Omdat ik niet verder wil nadenken en gewoon wil vergeten

In gedachten dans ik daar pijnlijk en naakt

Een gouden stad schijnt uit de mist

Gisteren hadden de tranen nog zin

Vandaag weet ik amper wie ik echt ben

Ik verberg mijn woorden, ik verberg mijn angst

Houd alles in mijn handen, maar niets is in mijn handen

Wat heb je van mij gekregen en wat heb je ooit in mij gezien

Wat ik zelf nooit heb begrepen, zul jij ook nooit begrijpen

Gewoon een siddering van gedachten die me van deze wereld wegrukt

En een beetje zwarte waanzin overspoelt mijn geest

En de schoonheid van deze aarde, het degenereert - oh wee, oh wee

Maar je lacht als een engel en ik weet dat het goed is

En de chaos - hij leeft in mij

In mij…