Chapter IV - Make A Change... Kill Yourself

Is life just another test to prove me wrong?

Is this never-ending struggle just another lie?

Are these shitty feelings just another fairytale of happiness?

Are these scars real or just another open wound?

Are these people real or just ghosts in the wind?

Is this a fork or a knife?

— the blood seems real

This knife seems to kindly touch my skin

This is dying not living

This is the border between life and death

Only death is real

Strangle me.

Stab me to death

Poison my scars

Death is so profane

Death is what I hunger to experience

A lifeless body with a soul rotten of wasted years

In this they call life

So I kneel before you

A never-ending wish as I beg you

To end my life

Fool… why are you so weak?

Why can you not do what I dare not?

Cut my wrists.

Poison my scars

What keeps you from ending my life?

Do not pity me as this is what I long for

I give up.

Caressed by this shitty life

I must find strength within this grim body of mine

Searching in this open wound called a soul

I find enough strength to cut my wrists

But it isn’t enough

Nothing shall ease this long awaited pain

Some pure alcohol should definitely make the blood run quicker

And make the pain bigger

A final attempt to make my death honourable;

I drag myself outside to die in public

Hopefully giving these humans trauma

What a lifeless body…

Is het leven gewoon weer een test om te bewijzen dat ik ongelijk heb?

Is deze eindeloze strijd gewoon weer een leugen?

Zijn deze klote gevoelens gewoon weer een sprookje van geluk?

Zijn deze littekens echt of gewoon een open wond?

Zijn deze mensen echt of slechts spoken in de wind?

Is dit een vork of een mes?

— het bloed lijkt echt

Dit mes lijkt vriendelijk mijn huid aan te raken

Dit is doodgaan, niet leven

Dit is de grens tussen leven en dood

Alleen de dood is echt

Wurg me.

Steek me dood

Vergiftig mijn littekens

De dood is zo profaan

De dood is wat ik hongerig te ervaren

Een levenloos lichaam met een ziel verrot van verspilde jaren

Hierin noemen ze het leven

Dus ik kniel voor je

Een oneindige wens zoals ik je smeek

Om mijn leven te beëindigen

Dwaas... waarom ben je zo zwak?

Waarom kun jij niet doen wat ik niet durf?

Snijd mijn polsen.

Vergiftig mijn littekens

Wat weerhoudt je ervan mijn leven te beëindigen?

Heb geen medelijden met me, want dit is waar ik naar verlang

Ik geef het op.

Gestreeld door dit klote leven

Ik moet kracht vinden in dit grimmige lichaam van mij

Zoeken in deze open wond die een ziel wordt genoemd

Ik vind genoeg kracht om mijn polsen te snijden

Maar het is niet genoeg

Niets zal deze langverwachte pijn verzachten

Wat pure alcohol zou het bloed zeker sneller moeten laten stromen

En de pijn groter maken

Een laatste poging om mijn dood eervol te maken;

Ik sleep mezelf naar buiten om in het openbaar te sterven

Hopelijk geven we deze mensen een trauma

Wat een levenloos lichaam...