Облака - Мафик

Поднял голову вверх на повале зека,

Кучевые гребут в голубом облака,

Кто-то крикнул: даёшь перекур, бригадир,

Облепили костёр и по кругу чифир.

И пацан молодой вдруг сказал: обожди,

Нынче мне день рожденья, гуляй, мужики,

Вот курёха, конфеты, халва, колбаса,

Закурил и опять, посмотрел в небеса.

В добрый путь, в добрый час, облака-корабли,

Унесите печаль пацана от земли,

И братве передайте спасибо за грев.

Ну давай, будь здоров, — отвечал старый вор,

И травой- муравой зарядил беломор,

На-ка вот, залечи грусть-тоску на душе,

Сколько лет-то тебе?

Целых двадцать уже!

Ну так с Богом!

И лишним себя не грузи,

Знаю, батя, не бойся, не верь, не проси,

Но зачем так ломает весна на рывок?

Всё, что нажил отдам за свободы глоток!

Hij hief zijn hoofd op bij het vellen van de veroordeelde,

Cumulus roeien in blauwe wolken,

Iemand riep: geef een rookpauze, voorman,

Ze bedekten het vuur en rond de chifir.

En de jongen zei ineens: wacht,

Vandaag is mijn verjaardag, ga wandelen, jongens,

Hier is kip, snoep, halva, worst,

Hij stak een sigaret op en keek opnieuw naar de lucht.

Op een goede reis, op een goed uur, wolkenschepen,

Neem het verdriet van de jongen weg van de aarde,

En zeg de broers bedankt voor de warmte.

Kom op, wees gezond, - antwoordde de oude dief,

En de witte zee beladen met grasmier,

Kom op, genees het droevige verlangen in je ziel,

Hoe oud ben jij?

Twintig al!

Wel, met God!

En overbelast jezelf niet,

Ik weet het, pa, wees niet bang, geloof niet, vraag niet,

Maar waarom is de voorjaarsvakantie zo?

Ik zal alles geven wat ik heb verdiend voor de vrijheid van een slokje!