Бродяга - Мафик, Маракеш

Дует, дует вольный ветер,

Солнышко бродяге светит,

Высоко, высоко.

На плече сума, что нажил,

Он несёт свою поклажу,

Далеко, далеко.

Видел он по жизни много,

Рассказать, не переслушать,

Без конца его дорога,

Без начала его путь…

Отдохни, сказал бродяга,

Сам себе на склоне дня,

Жизни горькая манага,

Задурманила тебя.

Отогрей, бродяга, душу у костра,

Отправляться в дальний путь тебе с утра.

Он друзей своих оставил,

Его жизнь течёт без правил,

День за днём, день за днём,

От привала до привала,

Передумал он немало,

О своём, о своём,

Где его сегодня носит,

Поискать и не найти,

Догорает новый день в пути.

Waait, waait vrije wind

De zon schijnt op de zwerver,

Hoog hoog.

Op de schouder van de som die ik maakte,

Hij draagt ​​zijn bagage

Ver, ver weg

Hij zag veel in het leven

Vertel, hoor niet,

Zijn weg is eindeloos

Zonder een begin, zijn pad ...

Rust, zei de zwerver,

Voor mezelf op de helling van de dag,

Het leven is een bittere managa,

Hield je voor de gek.

Opwarmen, zwerver, de ziel bij het vuur,

In de ochtend ga je een lange reis maken.

Hij verliet zijn vrienden

Zijn leven stroomt zonder regels

Dag na dag, dag na dag,

Van halt tot stilstand,

Hij dacht veel na

Over de jouwe, over de jouwe

Waar draagt ​​hij het vandaag?

Zoeken en niet vinden

Een nieuwe dag brandt onderweg af.