Мерседес - Мафик

Наряжают в ленты лайбу у подъезда,

Красит губки красным белая невеста,

Значит будет свадьба, ну и что такого,

Выдают Оксанку замуж за крутого,

А я ж ей на гитаре бацал под луною,

За неё по жизни дрался со шпаною,

А теперь такую песенку пою,

Навсегда увозят девочку мою.

Коронованный кольцами, Мерседес,

Укатил и увёз моё счастье,

За моря океаны, за горы и лес,

Разрывается сердце на части.

Лопнули — не склеишь, на гитаре струны,

Без Оксанки милой, нету мне фортуны,

От тоски сердечной в жулики подался,

И на первом деле погорел, попался.

Выдали путёвку мне по приговору,

Сосчитали годы молодому вору,

Еду под конвоем, песенку пою,

Про тебя, Оксанка, про любовь мою.

Verkleed je in linten layba bij de ingang,

De witte bruid verft haar lippen rood,

Dus er zal een bruiloft zijn, dus wat,

Ze trouwen Oksanka met een stoere vent,

En ik speelde haar gitaar in het maanlicht,

Voor haar leven vocht met punkers,

En nu zing ik zo'n lied,

Neem voor altijd mijn meisje weg.

Bekroond met ringen, Mercedes

Rolde weg en nam mijn geluk weg,

Over de zeeën, over de oceanen, over de bergen en het bos,

Het hart is aan stukken gescheurd.

Ze barsten - je kunt ze niet lijmen, de snaren op de gitaar,

Zonder Oksanka schat, heb ik geen fortuin,

Van angst van het hart, bezweek hij aan boeven,

En in het eerste geval werd hij verbrand, gepakt.

Ze gaven me een kaartje volgens de zin,

Telde de jaren van de jonge dief,

Ik ga onder begeleiding, ik zing een lied,

Over jou, Oksanka, over mijn liefde.