Elle - Mafia K'1 Fry

Elle m’a donné rendez-vous sur le palier, profondeur sous-sol

Foldingue professeur, elle m’a fait rater l'école

Retenu ma respiration, elle m’a fourré dans la dope

La dope me tente, les taupes et les stops?

Main dans la main sur des kilomètres on s’est plu l’un l’autre

Elle m’a marqué au fond, compris comme un vrai pote

Elle m’a fait tourner la tête dans le brouillard

Elle m’a fait délirer, elle m’a mis d’humeur noire certains soirs

Mais elle, je l’aime, oblige à crier ma haine

Vidé le corps comme un raclo au Bois de Vincennes

Elle m’a levé d’bonne heure pour forcer le bonheur

On s’est dit oui pour le pire et l’meilleur

Le plus souvent elle t’enrôle dans ses rangs pour l’grade du plus vaillant,

tu veux l’rôle

Mec tu rôdes souvent dans ses plaines arides à risquer

À braquer, à fumer de la weed sans démarquer

T’es masqué, voilé, sur un fil au bord du gouffre

Tu souffres, tu t'étouffes, mais qui pouffe de rire poto?

C’est elle, la traumatisante, la déconcertante, oppressante loi des ruelles

Pour ma part elle m’a eu Général à nos jours

C’est le jour où la rage pousse à faire des détours

Mais pourquoi pas un séjour à l’ombre ou ailleurs, mon rêve c’est d'être

ailleurs

Faudrait pas qu’on finisse buté au fusil mitrailleur

Par ailleurs elle prend mes potes, fait capoter mes jackpots

Nargue le temps, tu perds ton temps, ici tu perds ton temps

Les putains de conseils de la rue moi j’en veux plus

C’est «faites vos jeux, les dés sont lancés, rien ne va plus.»

Je l’aime et j’la porte dans mon cœur même si parfois elle est dure

Quand elle foudroie mes frères et mes sœurs

Elle m’a dit: ''même si tu pars loin d’moi

Je serais toujours là accrochée à toi comme un aimant.''

L’hiver, vêtue de blanc ou l'été quand elle rayonne sous le soleil

Le soir c’est avec elle que je sors, elle m’observe quand je dors

Elle sait qu’on s’fait du mal quand on s’parle mal

Elle m’a dit: ''viens dans le tunnel si t’es un bonhomme.''

Comme j’en suis un je l’ai suivie, elle m’a sorti son magnum

Elle a tiré à côté de ma tête pour m’intimider, véridique, elle m’a laissé

repartir

C’est ridicule parce que je la calcule plus

Elle devient agressive, possessive, éprise de jalousie dans sa frénésie

excessive

Elle m’a refilé sa maladie, la haine

Dans son labyrinthe à deux issues, elle m’entraîne à faire comme elle

Un aller-simple pour manger la gamelle, qui sait le mektoub

Elle avance rapide le jour de mon décès, elle me double

Elle me trompe, elle sait comment m’feinter, m’corrompre

Elle se fout de mes sentiments, nuit à ma santé, elle veut pas rompre

Pendant que je bosse pour elle, elle s’empare de moi

Pendant que je pense à moi elle décide de tout

Quand je crois que je l’anticipe elle s’occupe de tout

Remplace le mot 'elle' par 'la rue' et tu me comprendras d’un coup

Elle te promet de prendre des thunes si demain tu squattes le bitume

Et elle traîne avec l’amertume des mecs qui fument pour une thune

Tu cherches le pourquoi de sa présence (ça c’est pas d’notre hiérarchie)

C’est malheureux mais c’est comme ça, elle fait partie de celles qui en chient

Elle m’fait pas perdre tout espoir, malgré elle j’reste un homme heureux

C’est quand tu t’dis que t’as tout perdu, qu’elle fait de toi ce qu’elle veut

Au début elle te plaira, à la longue un peu moins

Hier quand j’pense que tu l’admirais et c’est elle qui te butera demain

Elle travaille à la parole parce que t’as mêlé drogue, alcool

Chez elle tu faisais des idoles quand tu prenais la parole

Alors avec lui t’as pris conscience de ton palmarès

J’me rappelle encore d’vos ''pépère'', on contrôle à l’aise, laisse

Je l’aime et j’la porte dans mon cœur même si parfois elle est dure

Quand elle foudroie mes frères et mes sœurs

Elle m’a dit: ''même si tu pars loin d’moi

Je serais toujours là accrochée à toi comme un aimant.''

L’hiver, vêtue de blanc ou l'été quand elle rayonne sous le soleil

Le soir c’est avec elle que je sors, elle m’observe quand je dors

Elle sait qu’on s’fait du mal quand on s’parle mal

Ze ontmoette me op de overloop, diep onder de grond

Gekke lerares, ze zorgde ervoor dat ik school moest missen

Houd mijn adem in, ze stopte me in de dope

Dope verleidt me, molt en stopt?

Hand in hand kilometers lang vonden we elkaar leuk

Ze markeerde me diep van binnen, begreep als een echte vriend

Ze deed mijn hoofd tollen in de mist

Ze maakte me gek, ze bracht me sommige nachten in een donkere bui

Maar zij, ik hou van haar, laat je mijn haat schreeuwen

Leegde het lichaam als een raclo in het Bois de Vincennes

Ze heeft me vroeg wakker gemaakt om geluk te forceren

We zeiden ja voor het ergste en het beste

Vaker wel dan niet schrijft ze je in haar gelederen in voor de rang van de meest dappere,

jij wilt de rol

Man, je jaagt vaak op de dorre vlaktes, riskant

Beroven, wiet roken zonder op te vallen

Je bent gemaskerd, gesluierd, op een draad aan de rand van de afgrond

Je hebt pijn, je stikt, maar wie lacht er homie?

Zij is het, de traumatische, verontrustende, onderdrukkende wet van de steegjes

Van mijn kant heeft ze me tot op de dag van vandaag generaal gemaakt

Het is de dag waarop woede leidt tot omwegen

Maar waarom niet een verblijf in de schaduw of ergens anders, mijn droom is om te zijn

ergens anders

We mogen niet geraakt worden door het machinegeweer

Trouwens, ze neemt mijn vrienden, blaast mijn jackpots op

Bespot tijd, je verspilt je tijd, hier verspil je je tijd

Het verdomde advies van de straat Ik wil meer

Het is "plaats je inzet, de dobbelstenen worden gegooid, niets gaat."

Ik hou van haar en draag haar in mijn hart, ook al is ze soms hard

Als ze mijn broers en zussen neerslaat

Ze zei tegen me: ''zelfs als je bij me weggaat''

Ik zal er altijd zijn en me aan je vastklampen als een magneet."

In de winter, gekleed in het wit of in de zomer als ze schijnt in de zon

'S Nachts ga ik met haar uit, ze kijkt naar me als ik slaap

Ze weet dat we elkaar pijn doen als we slecht praten

Ze zei: "Kom in de tunnel als je een goede vent bent."

Omdat ik er een ben, volgde ik haar, ze haalde haar magnum tevoorschijn

Ze schoot naast mijn hoofd om me te intimideren, eerlijk gezegd, ze verliet me

weer vertekken

Het is belachelijk omdat ik het niet meer bereken

Ze wordt agressief, bezitterig, jaloers in haar razernij

excessief

Ze gaf me haar ziekte, de haat

In haar doolhof met twee uitgangen, traint ze me om te doen zoals zij

Een enkeltje om de kom op te eten, wie kent de mektoub

Ze spoelt vooruit op de dag dat ik stierf, ze bedriegt me dubbel

Ze bedriegt me, ze weet me te faken, me te corrumperen

Ze geeft niet om mijn gevoelens, schaadt mijn gezondheid, ze wil niet uit elkaar gaan

Terwijl ik voor haar werk, pakt ze me vast

Terwijl ik aan mij denk, beslist zij alles

Als ik denk dat ik op haar anticipeer, zorgt ze voor alles

Vervang het woord 'zij' door 'de straat' en je begrijpt me meteen

Ze belooft je geld te nemen als je morgen het asfalt kraakt

En ze hangt rond met de bitterheid van de jongens die roken voor een cent

Je zoekt naar het waarom van zijn aanwezigheid (dat komt niet uit onze hiërarchie)

Het is jammer, maar zo is het, zij is een van degenen die schijt

Ze laat me niet alle hoop verliezen, ondanks haar blijf ik een gelukkig man

Het is wanneer je tegen jezelf zegt dat je alles bent kwijtgeraakt, dat ze met je doet wat ze wil

In het begin vind je het leuk, op den duur wat minder

Gisteren toen ik denk dat je haar bewonderde en ze je morgen zal vermoorden

Ze werkt aan het woord 'want je mixt drugs, alcohol'

Bij haar thuis maakte je idolen als je sprak

Dus met hem werd je je bewust van je staat van dienst

Ik herinner me nog je ''opa'', we controleren op ons gemak, let

Ik hou van haar en draag haar in mijn hart, ook al is ze soms hard

Als ze mijn broers en zussen neerslaat

Ze zei tegen me: ''zelfs als je bij me weggaat''

Ik zal er altijd zijn en me aan je vastklampen als een magneet."

In de winter, gekleed in het wit of in de zomer als ze schijnt in de zon

'S Nachts ga ik met haar uit, ze kijkt naar me als ik slaap

Ze weet dat we elkaar pijn doen als we slecht praten