Guapo Plan - Maestro Raro, Ossian, Rderumba

Como pulpo pensando en Acapulco

Veo un junco y sostiene un plazo obtuco

Pulcro, puntual como un cuco

Ella ríe cuando escribo no es un truco

Busco contigo momentos que sean eternos

Hablar de la paz mundial, tratar de convencerlos

Protegerlos en las noches frías

Nuestros hijos nunca serán policías

Rimas canónicas o nórdicas sobre columnas jónicas

Hierbas del trópico hidropónicas o atómicas

Millones de visitas pero no estás a mi altura

Tú no, el Rumba es un pilar de mi cultura

Siempre de duelo cuando muere un abuelo

Si a una chica o a un chico le cortan el vuelo

No más niños sin su caramelo

Tendrá que estallar algo si le roban al pueblo

Saben que mi estilo huele más fuerte que un quilo

Grueso como el hilo del funambulista al filo

Salvo el Maestro Raro y algún que otro conocido

Si ves caer alguna rima gorda yo habré sido

Pido cárcel para el rey o para el que luce una esvástica

Lo mismo para los hijos de Europa que de África

Solo sé que en esta lucha hasta que falte el aire

Y que más huevos en la vida que mi madre, nadie

Pienso en loops, rimas, vúmetros y ecus (x4)

Escribo frases gordas en mitad de esta zorrera

Pienso en loops, rimas, vúmetros y ecus (x4)

Soy un hijo de los hijos secretos del funk

Cuando toco fondo saco lo mejor que hay en mi

Relaciono todo con el mero hecho de escribir

Y eso tío es algo que no puedo evitar

Vivo recapacitando en mi puta soledad

No me da reparo que la gente vea mis fracasos

Al compás o mis estímulos hasta agotar el vaso

Mi camino es una obra vertical

Sé que es posible entender como funciona el azar

Mi verso subido, comunico, con publico

Si duplico esos lúdicos, soy músico

Me ubico en un Rubicón ir-rubrico

Un incomprendido flow único

Mi estilo es celúrico

Ah, nací con unas capacidades innatas

A mi no me la das con tu mierda barata

Lo frío se olvida lo que conmueve se recuerda

Hago un cacho y todo concuerda

Mi dolor siempre lo llevo de testigo

Es una cicatriz de palmo que cruza todo mi ombligo

Soy afortunado por tener amigos

Y un tesoro a mi lado que se deprime conmigo

Purgo mi alma con ritmos nobles

Leo mi futuro en la corteza de un roble

En la palma de mi mano cayó un pétalo blanco

Y busco mi destino a orillas de un barranco

Pienso en loops, rimas, vúmetros y ecus (x4)

Escribo frases gordas en mitad de esta zorrera

Pienso en loops, rimas, vúmetros y ecus (x4)

Soy un hijo de los hijos secretos del funk

Als een octopus die aan Acapulco denkt

Ik zie een riet en het bevat een stompe term

Netjes, punctueel als een koekoek

Ze lacht als ik schrijf, het is geen truc

Ik zoek met jou momenten die eeuwig zijn

Praat over wereldvrede, probeer ze te overtuigen

Bescherm ze op koude nachten

Onze kinderen zullen nooit politie zijn

Canonieke of Noordse rijmpjes op Ionische zuilen

Hydrocultuur of atomaire tropische kruiden

Miljoenen views, maar jij bent niet aan mij

Jij niet, Rumba is een pijler van mijn cultuur

Altijd in rouw als een grootvader sterft

Als een meisje of een jongen wordt afgesneden

Geen kinderen meer zonder hun snoep

Zal iets moeten knallen als ze uit de stad stelen?

Ze weten dat mijn stijl sterker ruikt dan een kilo

Zo dik als het touw van een koorddanser

Behalve de Rare Master en enkele andere kennissen

Als je een vet rijm ziet vallen, ben ik dat geweest

Ik vraag gevangenis voor de koning of voor degene die een hakenkruis draagt

Hetzelfde geldt voor de kinderen van Europa en Afrika

Ik weet alleen dat in dit gevecht totdat de wind ontbreekt

En dat er meer eieren in het leven zijn dan mijn moeder, niemand

Ik denk aan loops, rijmpjes, VU-meters en ECU's (x4)

Ik schrijf dikke zinnen in het midden van dit schuttersputje

Ik denk aan loops, rijmpjes, VU-meters en ECU's (x4)

Ik ben een zoon van de geheime zonen van funk

Als ik het dieptepunt bereikt, haal ik het beste in mezelf naar boven

Ik breng alles in verband met het loutere feit van schrijven

En die man is iets waar ik niets aan kan doen

Ik leef terwijl ik nadenk over mijn verdomde eenzaamheid

Ik vind het niet erg dat mensen mijn mislukkingen zien

Op de beat of mijn prikkels tot het glas op is

Mijn pad is een verticaal werk

Ik weet dat het mogelijk is om te begrijpen hoe toeval werkt

Mijn vers geüpload, ik communiceer, met het publiek

Als ik die ludiek verdubbel, ben ik een muzikant

Ik plaats mezelf in een Rubicon ir-rubriek

Een onbegrepen unieke stroom

mijn stijl is cellulose

Ah, ik ben geboren met aangeboren vermogens

Je geeft het me niet met je goedkope shit

Wat koud is, wordt vergeten, wat beweegt, wordt herinnerd

Ik maak een stuk en alles komt overeen

Ik draag altijd mijn pijn als getuige

Het is een litteken in de handpalm over mijn hele navel

Ik heb geluk dat ik vrienden heb

En een schat aan mijn zijde die depressief wordt van mij

Ik zuiver mijn ziel met nobele ritmes

Ik lees mijn toekomst in de bast van een eik

In de palm van mijn hand viel een wit bloemblaadje

En ik zoek mijn lot aan de oevers van een ravijn

Ik denk aan loops, rijmpjes, VU-meters en ECU's (x4)

Ik schrijf dikke zinnen in het midden van dit schuttersputje

Ik denk aan loops, rijmpjes, VU-meters en ECU's (x4)

Ik ben een zoon van de geheime zonen van funk