Agora - Canção Aos Novos - Madredeus

A grande nuvem escura vai-se embora

Dissolve-se a luocura da tormenta

A maré recua agora plana e lenta

As giavotas largam terra sem demora

Sobrevoam sem ruído o seu rochedo

De tanta vaga e espuma já dormente

Enquanto o sol que brilha novamente

Lá beija a areia toda já sem medo

Fui ver

Fui ver

A tempestade

Vim a correr

Fui ver

Fui ver

A tempestade

Vim-te dizer

Destroços de madeira na corrente

Deixam ver o que em tempos foi uma proa

Pintada de carinho e muitas côres

Ao estilo dessa nossa boa gente

Fica o drama dos que esperam na falésia

Por quem Deus já destinou à eternidade

E à lição que contra Deus não há vontade

Fica a fúria calma da grande saudade

Fui ver

Fui ver

A tempestade

Vim a correr

Fui ver

Fui ver

A tempestade

Vim-te dizer

De grote donkere wolk gaat weg

Het licht van de kwelling lost op

Het tij trekt zich nu vlak en langzaam terug

De givota's verlaten het land zonder vertraging

Ze vliegen geruisloos over je rots

Van zoveel leegstand en al sluimerend schuim

Terwijl de zon die weer schijnt

Daar kust hij het zand zonder angst

ik ging kijken

ik ging kijken

De storm

ik kwam om te rennen

ik ging kijken

ik ging kijken

De storm

Ik kwam om je te vertellen

Puin van hout in de stroom

Ze laten je zien wat ooit een boog was

Met zorg geschilderd en veel kleuren

In de stijl van onze goede mensen

Het drama van degenen die op de klif wachten, blijft

Voor wie God al bestemd heeft voor de eeuwigheid

En tot de les dat er tegen God geen wil is

De kalme woede van een groot verlangen blijft

ik ging kijken

ik ging kijken

De storm

ik kwam om te rennen

ik ging kijken

ik ging kijken

De storm

Ik kwam om je te vertellen