So Long, My Love - Lyriel

And the night that you left me Was the dawn of a warm, wonderful summer day

Promised roses and sunshine

Washing anger and heartaches away

So I opened the door, let the sun — in his grace —

Clear the dust all around

And in shimmery light I could see

All the trash and the waste on the ground

The picture of us Fell off the wall when you bashed the door

I changed the glass

Hung it up once more

I remember a time

When a kiss could heal the world’s disdain

I’ll miss the bliss we had, I’ll miss the pain

So long, my love

So long, my love

The porcelain vase you broke in a fight

I found every shard and I fixed it quite right

Then I saw the windows

Misty with spite that I threw

All the years, now and then

Over things I don’t even know

And I see I was wrong

And I’m willing to gather those tears

That I cried and I wash the dead panes

Till again they are bright

So you see I am sorry and it wasn’t all right

A last twist with the broom, crossways the room

Then I looked at my work and here’s what I saw

It’s the room that we shared

For so long;

all the good, all the bad time’s in here

Though you left with half of it There is still enough memory to bear

But I burnished and furnished

Mend what was broken, repaired furniture

I arranged everything perfectly

My last gift to the treasure we are

It’s the key with your name

I wear on a string by my heart

When I know it is there

We’re not so far apart

I remember a time

When a kiss could heal the world’s disdain

I’ll miss the bliss we had, I’ll miss the pain

So long, my love

It’s the key with your name

I wear on a string by my heart

When I know it is there

We’re not so far apart.

I have to leave, lock the room for it was not meant to be But I hope one day you’ll visit it with me So long, my love

En de nacht dat je me verliet, was de dageraad van een warme, prachtige zomerdag

Beloofde rozen en zonneschijn

Woede en hartzeer wegwassen

Dus ik opende de deur, liet de zon — in zijn genade —

Ruim het stof rondom op

En in glinsterend licht kon ik zien

Al het afval en het afval op de grond

De foto van ons viel van de muur toen je op de deur sloeg

Ik heb het glas verwisseld

Heb hem nog een keer opgehangen

Ik herinner me een tijd

Wanneer een kus de minachting van de wereld kon genezen

Ik zal de gelukzaligheid missen die we hadden, ik zal de pijn missen

Tot zo lang, mijn liefste

Tot zo lang, mijn liefste

De porseleinen vaas die je tijdens een gevecht kapot hebt gemaakt

Ik heb elke scherf gevonden en ik heb het helemaal goed gemaakt

Toen zag ik de ramen

Misty met ondanks dat ik gooide

Al die jaren, nu en dan

Over dingen die ik niet eens weet

En ik zie dat ik het mis had

En ik ben bereid om die tranen op te vangen

Dat ik huilde en de dode ruiten was

Tot ze weer helder zijn

Dus je ziet het spijt me en het was niet in orde

Een laatste draai met de bezem, dwars door de kamer

Toen keek ik naar mijn werk en dit is wat ik zag

Het is de kamer die we deelden

Voor zo lang;

al het goede, al het slechte is hier

Hoewel je met de helft bent vertrokken, is er nog genoeg geheugen om te dragen

Maar ik heb gepolijst en ingericht

Repareer wat kapot was, gerepareerde meubels

Ik heb alles perfect geregeld

Mijn laatste geschenk aan de schat die we zijn

Het is de sleutel met je naam

Ik draag aan een touwtje met mijn hart

Als ik weet dat het er is

We zijn niet zo ver uit elkaar

Ik herinner me een tijd

Wanneer een kus de minachting van de wereld kon genezen

Ik zal de gelukzaligheid missen die we hadden, ik zal de pijn missen

Tot zo lang, mijn liefste

Het is de sleutel met je naam

Ik draag aan een touwtje met mijn hart

Als ik weet dat het er is

We zijn niet zo ver uit elkaar.

Ik moet vertrekken, de kamer op slot doen, want het was niet de bedoeling, maar ik hoop dat je het op een dag met mij zult bezoeken. Tot zo lang, mijn liefste