Aus der Tiefe - Lyriel

Weiter immer weiter

Durch die Nacht, den Tag

Die Zeit bleibt niemals stehn

Was ist muss jetzt vergehen

Niemals und für immer

Sind wir eins in diesem Raum der Nüchternheit

Wir bestimmen über Freude und Leid

Drum lass mich gehn

Ich bin schon nicht mehr frei

Von Schuld werd ich in dieser Welt bestehen

Einen gibt es immer

Der es hat aber nicht teilt und nicht versteht

Was ist muss jetzt vergehen

Dieser oder jener

Hat die Macht alles zu sein was er begehrt

Er allein weiß was er schenkt

Und auch was er verwehrt

Drum lass mich gehn

Ich bin schon nicht mehr frei

Von Schuld werd ich in dieser Welt bestehen

Sag, wie weit kannst du noch gehn?

Gibst du erst auf wenn du nicht mehr stehst?

Und wenn du rufst aus tiefster Tiefe

Wer kann dich hörn, dein Flehen, dein Bitten

Wer sieht dir ins Gesicht?

Drum lass mich gehn

Ich bin schon nicht mehr frei

Von Schuld muss ich bestehn

In dieser Welt ganz ohne Ziel

Ist es zu viel verlangt

Nicht mehr zu sehn?

Ga door

Door de nacht, door de dag

De tijd staat nooit stil

Wat is moet nu voorbij

Nooit en voor altijd

Zijn we één in deze ruimte van nuchterheid?

Wij bepalen vreugde en verdriet

Dus laat me gaan

Ik ben niet meer vrij

Van schuld zal ik bestaan ​​in deze wereld

Er is er altijd een

Maar wie het heeft, deelt het niet en begrijpt het niet

Wat is moet nu voorbij

Dit of dat

Heeft de kracht om te zijn wat hij wil

Hij alleen weet wat hij geeft

En ook wat hij ontkent

Dus laat me gaan

Ik ben niet meer vrij

Van schuld zal ik bestaan ​​in deze wereld

Vertel me, hoe ver kun je gaan?

Geef je pas op als je niet meer kunt staan?

En wanneer je roept vanuit de diepste diepten

Wie kan u horen, uw smeekbede, uw smeekbede?

Wie kijkt er in je gezicht?

Dus laat me gaan

Ik ben niet meer vrij

Ik moet aandringen op schuld

In deze wereld zonder doel

Is het te veel gevraagd?

Niet meer te zien?