Paper Dove - Lunar Path

The wind was howling come with me, I raised my hands and dropped down the gun.

Then he looked into my eyes and said, «Will you ever come back?».

These chains I will break even though we might die,

we’ll dance and we’ll laugh in the moonlight tonight!

Can’t you see the city lights shining down under us?

Like a paper dove in the wind I will dance wherever you lead me

When the rain has weared down my wings I will sleep

and wait for tomorrow to come

They said that we might crash and fall, but I will see through it and I will

stand tall

of these darkest times what I have learned, is open your eyes

These chains I will break even though we might die,

we’ll dance and we’ll laugh in the moonlight tonight!

Can’t you see the city lights shining down under us?

Like a paper dove in the wind I will dance wherever you lead me

When the rain has weared down my wings I will sleep

and wait for tomorrow to come

When you tried to make the best of what you’ve got in your hands,

then all we had was worthless to them anyway, so why bother try?

does it matter to you anymore, to anyone at all,

that all we knew was faded away with the rain so far away?

one step and there’s no coming back,

I spread my wings and fly away, I’ll fly away

Like a paper dove in the wind I will dance wherever you lead me

When the rain has weared down my wings I will sleep

and wait for tomorrow to come

De wind huilde, kwam met me mee, ik hief mijn handen en liet het pistool vallen.

Toen keek hij me in de ogen en zei: «Kom je ooit terug?».

Deze ketenen zal ik breken, ook al zouden we kunnen sterven,

we zullen dansen en we zullen vanavond lachen in het maanlicht!

Zie je de stadslichten niet onder ons schijnen?

Als een papieren duif in de wind zal ik dansen waar je me ook leidt

Als de regen mijn vleugels heeft versleten, zal ik slapen

en wacht tot morgen komt

Ze zeiden dat we zouden kunnen crashen en vallen, maar ik zal er doorheen kijken en ik zal

rechtop staan

van deze donkerste tijden wat ik heb geleerd, is open je ogen

Deze ketenen zal ik breken, ook al zouden we kunnen sterven,

we zullen dansen en we zullen vanavond lachen in het maanlicht!

Zie je de stadslichten niet onder ons schijnen?

Als een papieren duif in de wind zal ik dansen waar je me ook leidt

Als de regen mijn vleugels heeft versleten, zal ik slapen

en wacht tot morgen komt

Toen je probeerde het beste te maken van wat je in handen hebt,

dan was alles wat we hadden sowieso waardeloos voor hen, dus waarom zou je het proberen?

maakt het jou niet meer uit, voor wie dan ook,

dat alles wat we wisten vervaagd was door de regen zo ver weg?

één stap en er is geen terugkeer,

Ik spreid mijn vleugels en vlieg weg, ik vlieg weg

Als een papieren duif in de wind zal ik dansen waar je me ook leidt

Als de regen mijn vleugels heeft versleten, zal ik slapen

en wacht tot morgen komt