Зима - Lumen

Зима… в твоих глазах, так непривычно…

Но… Но всё в порядке, всё отлично…

Зима пришла сама собой

Холодным ветром над Уфой…

И… И спряталась в твоих глазах,

Меня… Меня оставив в дураках…

Зима…

Она пришла сама собой

Февральским ветром над Уфой…

В твои глаза я лезу в шортах,

Я лезу в сланцах, в яркой майке,

В надежде встретить там любовь,

Увидеть солнце над Ямайкой.

Но я замёрз, мне не уйти

Я буду вечно синим трупом

В твоих глазах, в твоей зиме

Наверно это очень глупо…

Мне не уйти…

За нас всё решено, я навсегда…

Там где февраль, там где темно…

Зима пришла сама собой

Холодным ветром над Уфой…

Мне не уйти…

Winter... in jouw ogen, zo ongewoon...

Maar... Maar alles is in orde, alles is in orde...

De winter kwam vanzelf

Koude wind boven Oefa...

En... En verstopte zich in je ogen,

Ik... Mij in de kou laten staan...

Winter…

Ze kwam alleen

Februari wind over Oefa...

In jouw ogen klim ik in korte broek,

Ik klim in leisteen, in een helder T-shirt,

In de hoop daar de liefde te ontmoeten,

Zie de zon boven Jamaica.

Maar ik heb het koud, ik kan niet weg

Ik zal voor altijd een blauw lijk zijn

In jouw ogen, in jouw winter

Het moet wel heel dom zijn...

ik kan niet weg...

Alles is voor ons beslist, ik ben voor altijd...

Waar het februari is, waar het donker is...

De winter kwam vanzelf

Koude wind boven Oefa...

ik kan niet weg...