Одной крови - Lumen

Вдыхаю гарь промышленных районов,

Где всё как встарь: и лица и законы…

Где мы с тобой играем в прятки,

В загаженных подъездах падая на дно,

И хочется бежать отсюда,

От этого спасает лишь одно –

Что мы с тобой одной крови,

Мы с тобой одного цвета,

У нас на двоих одна сигарета,

Мы самые сраные осколки лета...

Форева янг!

Янг!

Форева янг!

Янг!

Форева янг!

Янг!

Форева янг!

Теряю память потерянных друзей,

Что не оставят домов и сыновей…

Глядя в фарфоровые лица людей

С чётким ощущением тюрьмы в голове,

Они сгорают в доменных печах,

Хотя всего лишь летят на свет…

И мы с ними одной крови,

Мы с ними одного цвета,

Мы самые сраные осколки лета,

Даже если нас не было и нету!

Форева янг!

Янг!

Форева янг!

Янг!

Форева янг!

Янг!

Форева янг!

Никто из нас не выбирал

Где и когда нам всем родиться,

Никто не пел в полёте песню

Свободной в небе счастья птицы,

Но каждый ощущает на себе

Все взлёты и паденья.

У каждого свой смысл жить,

Своё предназначенье

Не сдаться, не сломаться,

Не пропасть, не сбиться, не сорваться.

Жить как будто бы в последний раз

Встаёт над нами Солнце.

Средь каменных лесов, домов, оков

Бороться за каждое мгновенье призрачного счастья

До неба достучаться!!!

Мы с тобой одной крови,

Мы с тобой одного цвета,

Мы самые сраные осколки лета,

Даже если нас не было и нету!

Мы с тобой одной крови,

Мы с тобой одного цвета,

Мы самые сраные осколки лета,

Даже если нас не было и нету!

Нету!

Нету!

Нету!

Нету!

Нету!

Нету!

Нету!

Нету!

Ik adem de dampen van industriële gebieden in,

Waar alles is als vanouds: zowel gezichten als wetten ...

Waar we verstoppertje spelen

In smerige veranda's die naar de bodem vallen,

En ik wil hier weglopen

Er is maar één ding dat je hiervan kan redden -

Dat we van hetzelfde bloed zijn,

Jij en ik hebben dezelfde kleur

We hebben één sigaret voor twee,

Wij zijn de verdomde stukken van de zomer...

Vooruit jong!

Jong!

Vooruit jong!

Jong!

Vooruit jong!

Jong!

Vooruit jong!

De herinnering aan verloren vrienden verliezen

Dat ze geen huizen en zonen zullen verlaten ...

In de porseleinen gezichten van mensen kijken

Met een duidelijk gevangenisgevoel in mijn hoofd

Ze branden in hoogovens

Al vliegen ze gewoon het licht in...

En we zijn van hetzelfde bloed,

We hebben dezelfde kleur

Wij zijn de verdomde stukken van de zomer

Ook als wij er niet waren!

Vooruit jong!

Jong!

Vooruit jong!

Jong!

Vooruit jong!

Jong!

Vooruit jong!

Niemand van ons koos

Waar en wanneer we allemaal geboren worden,

Niemand zong een lied tijdens de vlucht

Een vrije vogel in de lucht van geluk,

Maar iedereen voelt

Allemaal ups en downs.

Iedereen heeft zijn eigen zin om te leven,

Je lot

Geef niet op, breek niet

Val niet, dwaal niet af, breek niet.

Leef alsof het de laatste keer is

De zon komt boven ons uit.

Tussen de stenen bossen, huizen, boeien

Vecht voor elk moment van spookachtig geluk

Naar de hemel reiken!!!

We zijn hetzelfde bloed,

Jij en ik hebben dezelfde kleur

Wij zijn de verdomde stukken van de zomer

Ook als wij er niet waren!

We zijn hetzelfde bloed,

Jij en ik hebben dezelfde kleur

Wij zijn de verdomde stukken van de zomer

Ook als wij er niet waren!

Er is geen!

Er is geen!

Er is geen!

Er is geen!

Er is geen!

Er is geen!

Er is geen!

Er is geen!