Тем, кто топчет землю - Lumen

Я видел явь во сне

И видел сны наяву.

У меня есть только эта жизнь -

Я её живу.

Стараюсь, как только могу,

Выгребаю против течения.

Не всегда имею полные знания,

Но всё же имею скромное мнение.

А кто-то верит, что будут другие

Жизни на небесах, идёт к ним.

А я понял и принял давно, что не стану таким.

Для меня это пустая надежда и я её неприемлю.

Эта песня как все наши песни.

Для тех, кто топчет землю.

Мы всё придумали сами

Кто здесь в раю, кто в аду.

Кто со смехом, а кто со слезами.

Мы идём, я иду.

Люди переборщили с презрением,

Когда презрели бога.

Я давно хотел об этом сказать,

Хоть понимаю в этом не очень-то много.

Мы все здесь тащим свои лямки,

Уже за возможность - большое спасибо.

Быть живым - самое интересное

Из случившегося со мной когда-либо.

Конечно, я чего-то не знаю, не помню

И хорошо, тем ценнее каждый миг,

С мига, когда я выдал этому миру

Самый первый свой крик.

И с той поры кричал о многом, о разном,

Стремясь выше подобно стеблю,

Но не теряя корней, сочиняя песни,

Для тех, кто топчет землю.

Мы всё придумали сами

Кто здесь в раю, кто в аду.

Кто со смехом, а кто со слезами.

Мы идём, я иду.

Ik zag de werkelijkheid in een droom

En droomde in werkelijkheid.

Ik heb alleen dit leven -

Ik leef het.

ik doe mijn best

Ik peddel tegen de stroom in.

Ik heb niet altijd volledige kennis,

Ik heb echter een bescheiden mening.

En iemand gelooft dat er anderen zullen zijn

Het leven in de hemel gaat naar hen.

En ik begreep en accepteerde al lang geleden dat ik niet zo zou worden.

Voor mij is dit een lege hoop en ik zal het niet accepteren.

Dit lied is zoals al onze liedjes.

Voor hen die de aarde vertrappen.

We hebben alles zelf uitgevonden

Wie is er in de hemel, wie is er in de hel.

Sommigen met een lach en sommigen met tranen.

Wij gaan, ik ga.

Mensen gingen te ver met minachting,

Toen ze God verachtten.

Ik wilde dit al heel lang zeggen

Ook al begrijp ik er niet veel van.

We zijn hier allemaal aan het slepen met onze riemen

Al voor de gelegenheid - heel erg bedankt.

In leven zijn is het leukst

Is me ooit overkomen.

Natuurlijk weet ik iets niet, ik herinner het me niet

En wel, hoe waardevoller elk moment,

Vanaf het moment dat ik deze wereld heb verraden

Je allereerste huilbui.

En sinds die tijd schreeuwde hij over veel dingen, over verschillende dingen,

Hoger mikkend als een stengel,

Maar zonder wortels te verliezen, liedjes te schrijven,

Voor hen die de aarde vertrappen.

We hebben alles zelf uitgevonden

Wie is er in de hemel, wie is er in de hel.

Sommigen met een lach en sommigen met tranen.

Wij gaan, ik ga.