Паспорт - Lumen

Я в пятый раз прихожу получать документ —

У меня всё время чего-нибудь нет.

Ксерокопии, справки — накаляются нервы —

Я пришёл пораньше, но снова не первый.

Длинная очередь усталых людей…

Все постепенно становятся злей:

Каждый думал потратить пару минут,

Но, глядя в часы, все матерятся и ждут.

Я устал от бумаг, я устал от границ,

Я хочу быть похожим на зверей или птиц,

Быть безымянным, как роса и туман,

Я хочу быть своим в каждой из стран…

Пока я мечтал, пришла пора заходить —

Наконец-то всё кончено и можно забыть.

Я спрячу в карман и застегну на замок

Свой поводок, свой поводок!

Припев:

Паспорт, полис и ж/д билет!

Без них меня как будто бы и нет.

Сжимаю документы, затёртые до дыр.

Мы сами подарили им этот мир.

Паспорт, полис и ж/д билет!

Без них меня как будто бы и нет.

Сжимаю документы, затёртые до дыр.

Мы сами подарили им этот мир.

Ik kom voor de vijfde keer om een ​​document te ontvangen -

Ik heb niet altijd iets.

Fotokopieën, certificaten - de zenuwen lopen hoog op -

Ik kwam vroeg, maar weer niet de eerste.

Lange rij vermoeide mensen...

Iedereen wordt langzamerhand bozer:

Iedereen dacht een paar minuten te besteden

Maar kijkend naar de klok, vloekt en wacht iedereen.

Ik ben moe van papieren, ik ben moe van grenzen,

Ik wil zijn als dieren of vogels,

Om naamloos te zijn als dauw en mist

Ik wil mijn eigen zijn in elk van de landen ...

Terwijl ik aan het dromen was, is het tijd om binnen te komen -

Eindelijk is het allemaal voorbij en kun je het vergeten.

Ik verstop het in mijn zak en rits het dicht

Jouw riem, jouw riem!

Refrein:

Paspoort, polis en treinkaartje!

Zonder hen is het alsof ik niet besta.

Ik comprimeer documenten, versleten tot gaten.

Wij hebben ze zelf deze wereld gegeven.

Paspoort, polis en treinkaartje!

Zonder hen is het alsof ik niet besta.

Ik comprimeer documenten, versleten tot gaten.

Wij hebben ze zelf deze wereld gegeven.