Никто не знает - Lumen

Никто не знает,

О том как нас швыряла

Из солнечного города

В осенние дожди

Чужого края,

Потерянного рая

Сады нас так манили

И мы ходили их искать.

Припев:

Откуда знать нам, дуракам,

Что счастье вечно было там,

Откуда мы с тобою так спешили.

Откуда знать нам, дуракам,

Что счастье вечно было там,

Откуда мы с тобою уходили…

Никто не видел,

Как мы с тобой смеялись,

Как плакали и дрались,

Мирились, дальше шли.

Куда — не знаю,

Дорог к потерянному раю

Увы, никто не видел,

И не мог нам показать.

Припев:

Откуда знать нам, дуракам,

Что счастье вечно было там,

Откуда мы с тобою так спешили.

Откуда знать нам, дуракам,

Что счастье вечно было там,

Откуда мы с тобою уходили…

Niemand weet,

Over hoe ze ons gooide

Uit de zonnige stad

In herfstregens

vreemd land,

verloren paradijs

Tuinen trokken ons zo aan

En we gingen ze zoeken.

Refrein:

Hoe weten wij dwazen dat?

Dat geluk was er altijd

Waarom hadden we zo'n haast met jou.

Hoe weten wij dwazen dat?

Dat geluk was er altijd

Waar zijn jij en ik gebleven...

Niemand heeft gezien,

Wat hebben we met je gelachen

Hoe ze huilden en vochten

Verzoend, verder gegaan.

Waar - ik weet het niet

Weg naar het verloren paradijs

Helaas, niemand zag

En hij kon het ons niet laten zien.

Refrein:

Hoe weten wij dwazen dat?

Dat geluk was er altijd

Waarom hadden we zo'n haast met jou.

Hoe weten wij dwazen dat?

Dat geluk was er altijd

Waar zijn jij en ik gebleven...