Ложь - Lumen

Твоя сладкая речь страшней, чем картечь —

Мне не уберечь головы.

И я бросаю свой меч

Для того, чтобы лечь навсегда

В кровати травы…

Твоего рта овал зияет словно провал,

И я так сильно устал

Видеть бег твоих глаз,

Я не ожидал, что не смогу устоять,

И сражённый упал

Враньём твоих фраз…

Припев:

Такая наглая ложь,

Что я не в силах понять,

Как можно так врать!

И я от злости

Забыл, как дышать,

Как дышать, как дышать!

Один кричит: «Белый!»,

Другой кричит: «Чёрный!»,

А на деле серый — идите к чёрту!

Чаще верю глазам

И всё реже речи,

И липким враньём здесь каждый блещет.

Гордо задранный нос —

Всё как будто всерьёз.

Он всегда прав во всём,

А если что — не причём,

Но из этих речей

Правды только два слова

И я опять закипел от того,

Что снова…

Припев:

Такая наглая ложь,

Что я не в силах понять,

Как можно так врать!

И я от злости

Забыл, как дышать,

Как дышать, как дышать!

Je lieve toespraak is verschrikkelijker dan hagel...

Ik kan mijn hoofd niet redden.

En ik laat mijn zwaard vallen

Voor altijd liegen

In een bedje van gras...

Het ovaal van je mond gaapt als een mislukking,

En ik ben zo moe

Zie de loop van je ogen

Ik had niet verwacht dat ik het niet zou kunnen weerstaan

En de gesneuvelden vielen

We liegen tegen je zinnen...

Refrein:

Zo'n flagrante leugen

Wat ik niet kan begrijpen

Hoe kun je zo liegen!

En ik ben boos

Vergeten hoe te ademen

Hoe te ademen, hoe te ademen!

Men roept: "Wit!",

Een ander roept: "Zwart!",

Maar in feite, grijs - ga naar de hel!

Ik geloof vaak mijn ogen

En steeds minder spraak

En iedereen hier schittert met plakkerige leugens.

Trots opgetrokken neus

Alles lijkt serieus te zijn.

Hij heeft altijd gelijk in alles

En als er iets - niets mee te maken heeft,

Maar uit deze toespraken

Slechts twee woorden zijn waar

En ik kookte weer over

Nog een keer…

Refrein:

Zo'n flagrante leugen

Wat ik niet kan begrijpen

Hoe kun je zo liegen!

En ik ben boos

Vergeten hoe te ademen

Hoe te ademen, hoe te ademen!