Буря - Lumen

Когда больно приливами бьёт по глазам

Море, которое есть в каждом из нас.

Ты видел эти волны и сам

Так много раз, так много раз…

И подобно Аралу твоё море орало

Оно обмелело, оно слишком устало.

Ты никому не покажешь,

Что же с ним стало

Пустыня солёная.

Море пропало…

Припев:

Так не ругай меня,

Что я зову новую бурю

Давай доверимся ей,

И плевать, что будет…

Пусть проснутся ветры

И пройдутся по волнам

И там, где сдохло море,

Будет новый океан.

Мне всего двадцать с лишним,

Но отчего-то так просто.

Моё море внутри всё в наростах, коростах

В старых баржах и кусках нержавеющей стали

Заросли рекламой все синие дали.

Моё море сдается, по швам всё трещит

Я сам давно щит, с рекламою sheet…

Мы стоим у болот, и нас грызёт скука

Так пусть уже теперь начнется буря!

Пусть она уже начнется, !!!

Я как робкий пингвин

Прятался в скалах

Глядел на гордую птицу,

Моё время настало

Я тоже умею летать!

Если мне с ноги хорошо наподдать.

И пусть мне наподдаст эта буря

Я жду, я готов, пусть небо хмурит

Свои серые тучи, тяжёлые капли.

Пусть рвут мою душу как острые сабли,

Рвут мою душу как острые сабли…

Рвут мою душу как острые сабли!

Рвут мою душу как острые сабли!

Припев:

Так не ругай меня,

Что я зову новую бурю

Давай доверимся ей,

И плевать, что будет…

Пусть проснутся ветры

И пройдутся по волнам

И там, где сдохло море,

Будет новый…

Wanneer het pijn doet met getijden raakt de ogen

De zee die in ieder van ons is.

Deze golven heb je zelf gezien

Zo vaak, zo vaak...

En zoals de Aral schreeuwde je zee

Het is ondiep, het is te moe.

Je laat het aan niemand zien

Wat is er met hem gebeurd

De woestijn is zout.

De zee is verdwenen...

Refrein:

Dus scheld me niet uit

Hoe noem ik een nieuwe storm?

Laten we haar vertrouwen

En het maakt niet uit wat er gebeurt...

Laat de wind wakker worden

En loop op de golven

En waar de zee stierf

Er zal een nieuwe oceaan zijn.

Ik ben pas twintig plus

Maar om de een of andere reden is het zo eenvoudig.

Mijn zee van binnen is helemaal in gezwellen, korsten

In oude schuiten en stukken roestvrij staal

Overwoekerd met reclame, al het blauw gaf.

Mijn zee geeft het op, alles barst uit zijn voegen

Zelf ben ik al lang een schild, met een reclamevel...

We staan ​​bij de moerassen en de verveling knaagt aan ons

Dus laat de storm nu beginnen!

Laat het nu al beginnen!!!

Ik ben als een timide pinguïn

Verscholen in de rotsen

Ik keek naar de trotse vogel,

Mijn tijd is gekomen

Ik kan ook vliegen!

Als je me een goede trap van de voet geeft.

En laat deze storm me raken

Ik wacht, ik ben klaar, laat de lucht bewolkt

Zijn grijze wolken, zware druppels.

Laat ze mijn ziel verscheuren als scherpe sabels,

Mijn ziel scheuren als scherpe sabels...

Ze scheuren mijn ziel als scherpe sabels!

Ze scheuren mijn ziel als scherpe sabels!

Refrein:

Dus scheld me niet uit

Hoe noem ik een nieuwe storm?

Laten we haar vertrouwen

En het maakt niet uit wat er gebeurt...

Laat de wind wakker worden

En loop op de golven

En waar de zee stierf

Er komt een nieuwe...