Terca Noche - Luis Eduardo Aute

Alguna vez ocurre que nunca amanece

Y la noche se queda enganchada a mi colchón

La increpo: ¡fuera, noche, desaparecer y ella

Impávida, sigue en sus trece: «¡quiero pasión!

"

Y van pasando noches por dentro y por fuera

Y ella crece y se crece y engorda como un balón…

Le pongo tres cerrojos a la nevera

Y me voy al sofá que me espera en el salón

Terca noche, terca noche, no me conviertas en un avestruz

Terca noche, terca noche, deja que vea algún rayo de luz…

Y mi obsesiva amante va y se despartama… y desborda la cama

E inunda todo el salón… Y cuando me descubre

Se me encarama y su mano me viola y derrama consolación…

Y así, noche tras noche, su espacio me escora

No me queda ni un metro cuadrado, salgo al balcón…

Y la noche de afuera mira la hora… y la noche de adentro devora mi corazón

Terca noche, terca noche…

Soms gebeurt het dat het nooit aanbreekt

En de nacht blijft verslaafd aan mijn matras

Ik scheld haar uit: ga uit, nacht, verdwijn en zij

Onverschrokken blijft ze bij haar wapens: “Ik wil passie!

"

En ze brengen nachten binnen en buiten door

En ze groeit en groeit en wordt dik als een ballon...

Ik heb drie sloten op de koelkast gezet

En ik ga naar de bank die op me wacht in de woonkamer

Koppige nacht, koppige nacht, verander me niet in een struisvogel

Koppige nacht, koppige nacht, laat me een lichtstraal zien...

En mijn obsessieve minnaar gaat en splijt ... en overstroomt het bed

En het overstroomt de hele kamer... En wanneer het mij ontdekt

Hij klimt op me en zijn hand verkracht me en schenkt troost...

En dus, nacht na nacht, laat jouw ruimte mij zien

Ik heb geen vierkante meter meer, ik ga op het balkon...

En de nacht buiten kijkt naar de tijd... en de nacht binnen verslindt mijn hart

Koppige nacht, koppige nacht...