Dear Peter (Te Debo Esta Canción) - Luis Eduardo Aute

El universo se me derrumbó

Por un instante demasiado largo

Pensé que lo mejor era el letargo

De los cipreses de Van Gogh

Y me tomé un buen trago de Cointreau

Para endulzar aquel bocado amargo

Pero de pronto sucedió

Que la memoria como por encargo

Se puso en marcha y disparó

Alguna ráfaga de sol

'Don't give up, 'cause somewhere there’s a place'

Decía la dulce voz de Kate

Calmando mi desesperación

Amigo, te debo esta canción

Te debo esta canción…

Dear Peter I owe you this song…

Y casi como una revelación

Lo que antes era obscuro se hizo claro

La voz de Kate lucía como un faro

En el umbral de mi apagón

Se apoderó de mi la decisión

De combatir de frente el desamparo

Y proclamar la revelión de no seguir pasando por el lado

De la maldita maratón

Que solo lleva a la traición

'Don't give up 'cause somewhere there’s a place'

Decía la dulce voz de Kate

Calmando mi desesperación

Amigo, te debo esta canción

Te debo esta canción…

Dear Peter I owe you this song…

La voz que me animaba en tu canción

Se convirtió en mi pan de cada día

Fue el único alimento que comía

Para vencer mi rendición

Pero escondido tras aquella voz

Amigo tú eras quien me repetía

Vivir es resistir la coz interna de tu propia cobardía

Que, con la dama de la hoz

Es tu enemiga más feroz

'Don't give up you know were we belong'

Resiste que aun queda el corazón

Amigo, te debo esta canción

Dear Peter I owe you this song

Te debo esta canción

Dear Peter I owe you this song

Dear Peter I owe you this song

Dear Peter I owe you this song

I owe you this song

I owe you this song

Te debo esta canción

I owe you this song

Dear Peter I owe you this song

I owe you this song…

Het universum stortte op mij in

Even te lang

Ik dacht dat lethargie het beste was

Van Van Goghs Cipressen

En ik had een mooie foto van Cointreau

Om die bittere bite te zoeten

Maar ineens gebeurde het

Die herinnering als gewoonte

Hij startte en schoot

wat uitbarsting van de zon

'Geef niet op, want ergens is er een plaats'

Zei de zoete stem van Kate

Mijn wanhoop kalmeren

Kerel, ik ben je dit lied verschuldigd

Ik ben je dit lied schuldig...

Beste Peter, ik ben je dit lied verschuldigd...

En bijna als een openbaring

Wat voorheen donker was, werd duidelijk

Kate's stem straalde als een baken

Op de drempel van mijn black-out

De beslissing greep me

Om hulpeloosheid frontaal te bestrijden

En verkondig de openbaring van niet langs de kant te gaan

van de verdomde marathon

Dat leidt alleen maar tot verraad

'Geef niet op, want ergens is een plaats'

Zei de zoete stem van Kate

Mijn wanhoop kalmeren

Kerel, ik ben je dit lied verschuldigd

Ik ben je dit lied schuldig...

Beste Peter, ik ben je dit lied verschuldigd...

De stem die me aanmoedigde in je lied

Het werd mijn dagelijks brood

Het was het enige eten dat ik at

Om mijn overgave te overwinnen

Maar verborgen achter die stem

Vriend jij was degene die me herhaalde

Leven is weerstand bieden aan de innerlijke coz van je eigen lafheid

Wat, met de dame met de sikkel?

Het is je felste vijand

'Geef niet op, je weet dat we achter stonden'

Weersta dat het hart er nog steeds is

Kerel, ik ben je dit lied verschuldigd

Beste Peter, ik ben je dit lied verschuldigd

Ik ben je dit lied schuldig

Beste Peter, ik ben je dit lied verschuldigd

Beste Peter, ik ben je dit lied verschuldigd

Beste Peter, ik ben je dit lied verschuldigd

Ik ben je dit lied schuldig

Ik ben je dit lied schuldig

Ik ben je dit lied schuldig

Ik ben je dit lied schuldig

Beste Peter, ik ben je dit lied verschuldigd

Ik ben je dit lied schuldig...