Quasi Sera - Luigi Tenco

Quasi sera

E tu eri con me

Eravamo seduti

Accanto al mare

Quasi sera

E là, sopra la sabbia

C’erano ancora i segni

Del nostro amore

Ricordo

Che tu mi parlavi

Io stavo guardando

Una vela passare:

Era bianca

Era gonfia di vento

Era l’ultima vela:

Era ormai quasi sera

Quasi sera…

E non ricordo altro

Né la voce che avevi

Né il nome che avevi

Quasi sera…

E poi non t’ho più vista

Non ho mai più saputo

Di te, della tua vita

Ricordo

Di noi soprattutto

La vela bianca che a un tratto

Sfiorò il nostro amore:

Era bianca

E dopo un momento

Io la stavo cercando

Ma non c’era che il vento

Bijna avond

En jij was bij mij

We zaten

Naast de zee

Bijna avond

En daar, boven het zand

Er waren nog steeds de tekenen

Van onze liefde

ik herinner

Dat je tegen me praatte

ik was aan het kijken

Een zeilpas:

Het was wit

Het was gezwollen door de wind

Het was het laatste zeil:

Het was nu bijna avond

Bijna avond...

En ik herinner me niets anders

Noch de stem die je had

Noch de naam die je had

Bijna avond...

En toen heb ik je nooit meer gezien

Ik heb het nooit meer geweten

Van jou, van je leven

ik herinner

Boven ons allemaal

Het witte zeil dat plotseling

Raakte onze liefde:

Het was wit

En na een moment

Ik was op zoek naar haar

Maar er was alleen de wind