Quand on s'en va pour oublier - Luce Dufault

Je ne t'écrirai pas que l’hôtel est sale

Que le canal est gris sous la pluie

Qu’en dedans de moi ça fait encore mal

Je ne dirai pas que tu me manques jusqu’ici

On me demande chaque jour d’où je viens

Si c’est vrai qu’il fait froid là-bas

Mais je ne sais d’autres pays que le mien

Ils sont en guerre au fond de moi

Je roule encore ma peine sur les routes

J’ajoute mes larmes aux grandes marées

On traîne sa tristesse et ses doutes

Quand on s’en va pour oublier

Oublier…

Je devine combien il y a de solitudes

Dans les foules autour des musées

J’ai perdu toutes mes habitudes

Mais je me perds à les recréer

J’observe les couples, je ne sais pas pourquoi

Leurs corps défilent au ralenti

Pendant qu’ils se serrent dans leurs bras

Je sens ma gorge qui rétrécit

La lune est pleine, ça dure longtemps

Et puis les murs sont de carton

Il y a mes volets qui claquent au vent

Je me plonge la tête sous l'édredons

Je t’enverrai juste une carte postale

Tu sauras que je suis allée bien loin

Pour apprendre que c'était fatal

Tout ce qu’on cherche à fuir nous revient

Ik zal je niet schrijven dat het hotel vies is?

Dat het kanaal grijs is in de regen

Dat het in mij nog steeds pijn doet

Ik zal niet zeggen dat ik je tot nu toe mis

Ik krijg elke dag de vraag waar ik vandaan kom

Als het waar is dat het daar koud is

Maar ik ken geen ander land dan het mijne

Ze zijn in oorlog in mij

Ik rol nog steeds mijn pijn over de wegen

Ik voeg mijn tranen toe aan de vloed

We slepen ons verdriet en onze twijfels mee

Wanneer we weggaan om te vergeten

Vergeten…

Ik raad hoeveel eenzaamheid er is

In de drukte rond de musea

Ik ben al mijn gewoontes kwijt

Maar ik raak verdwaald bij het opnieuw maken ervan

Ik kijk naar de koppels, ik weet niet waarom

Hun lichamen bewegen in slow motion

terwijl ze knuffelen

Ik voel mijn keel krimpen

De maan is vol, het duurt lang

En dan zijn de muren van karton

Mijn luiken wapperen in de wind

Ik begraaf mijn hoofd onder de quilt

Ik stuur je gewoon een kaartje

Je zult weten dat ik een lange weg heb afgelegd

Om te leren dat het fataal was

Alles waar we voor weglopen, komt bij ons terug