Petite reine de banlieue - Luce Dufault

Il m’arrive parfois

Au détour de la semaine

Un moment lumineux

Une totale harmonie

Ça brille sans prévenir

Au d’sus du quotidien

Je m’surprends à sourire

Mon sourire du matin

Il y a des jouets qui traînent

Un parfum familier

La radio qui rengaine

Une ballade oubliée

Je suis seule en douceur

Sans reproche et sans peur

Petite reine au milieu

D’un royaume de banlieue

Quand tout à coup éclate

Un grand soleil d’hiver

Ma vie reste en suspens

Poussière dans la lumière

Et j’aime sans y penser

Et j’ouvre toutes les portes

À toutes les libertés

Et toute la vie m’emporte…

Mes enfants sont des lunes

Mon amour un soleil

Je ne vois plus les murs

Et l’azur m'émerveille

Je suis seule en douceur

Sans reproche et sans peur

Petite reine au milieu

D’un royaume de banlieue

Délicatement le temps

Reprend son territoire

Le salon la cuisine

Le plancher les armoires

Je redeviens mortelle

Heureuse enracinée

Dans ma petite histoire

Et mes petits péchés

Tout à l’heure les enfants

Reviendront de l'école

Et mon homme en riant

Me dira «tu es folle !

"

Je les aime en douceur

Sans reproche et sans peur

Petite reine au milieu

D’un royaume de banlieue

Soms overkomt het mij

Aan het begin van de week

Een helder moment

Een totale harmonie

Het schijnt zonder waarschuwing

Boven het alledaagse

Ik merk dat ik lach

Mijn ochtendglimlach

Er ligt speelgoed rond

Een bekende geur

De radio die omhult

Een vergeten ballad

Ik ben stil alleen

Zonder verwijt en zonder angst

Kleine koningin in het midden

Van een koninkrijk in de voorsteden

Toen plotseling barstte

Een heerlijk winterzonnetje

Mijn leven staat op het spel

Stof in het licht

En ik heb lief zonder na te denken

En ik open alle deuren

Op alle vrijheden

En al het leven neemt me mee...

Mijn kinderen zijn manen

Mijn liefde een zon

Ik kan de muren niet meer zien

En het azuur verbaast me

Ik ben stil alleen

Zonder verwijt en zonder angst

Kleine koningin in het midden

Van een koninkrijk in de voorsteden

Delicaat tijd

hun territorium terugnemen

De woonkamer de keuken

De vloer de kasten

Ik word weer sterfelijk

gelukkig geworteld

In mijn kleine verhaal

En mijn kleine zonden

De hele tijd de kinderen

Zal terug komen van school

En mijn man lacht

Zal me zeggen "je bent gek!

"

Ik hou van ze lief

Zonder verwijt en zonder angst

Kleine koningin in het midden

Van een koninkrijk in de voorsteden