Le tre verità - Loredana Bertè, Mario Lavezzi, Fausto Leali

Colpa sua, colpa sua, credimi

Non c’eri tu, non c’eri tu a difendermi

E la sua forza è stata ancor più forte della mia volontà

E l’innocente e l’innocente pagherà

Io so che non crederai, non mi crederai

Ma è colpa sua, è colpa tua

Non mi interessa se tu delle false lacrime ora berrai

Ti posso dire: «Sono salate, le ho già bevute oramai»

Comunque tutto quello che dice lei non è verità

La sua dolcezza è stata ancor più forte della mia onestà

Ed ora le crederai, le crederai

Povero amico ingenuo, io lo so, le crederai

Io non so, io non so più a chi credere

So solo che, so solo che di tutti e tre

Soltanto uno, uno soltanto morirà

Lei era mia, non è più mia

Ora di chi è, chi lo sa?

Andate via, andate via, via…

Zijn schuld, zijn schuld, geloof me

Je was er niet, je was er niet om me te verdedigen

En zijn kracht was zelfs sterker dan mijn wil

En de onschuldigen en de onschuldigen zullen betalen

Ik weet dat je het niet zult geloven, je zult me ​​niet geloven

Maar het is zijn schuld, het is jouw schuld

Het kan me niet schelen of je nu neptranen drinkt

Ik kan je vertellen: "Ze zijn zout, ik heb ze inmiddels al gedronken"

Alles wat ze zegt is echter niet de waarheid

Zijn zoetheid was zelfs sterker dan mijn eerlijkheid

En nu zul je het geloven, je zult het geloven

Arme naïeve vriend, ik weet het, je zult haar geloven

Ik weet het niet, ik weet niet meer wie ik moet geloven

Dat weet ik gewoon, dat weet ik gewoon van alle drie

Slechts één, slechts één zal sterven

Ze was van mij, ze is niet langer van mij

Nu van wie is het, wie weet?

Ga weg, ga weg, weg...