Swingset Chain - Loquat

There’s a playground that we used to run on

The penny-drop that broke her arm

The monkey bars that you fell from

The swingset chain that stuck with my tongue

It’s thirty below and we’re far gone

If you plant yourself here I wouldn’t miss you for long

But then comes the day when you leave town

I’m back to the way I was when you weren’t around

If you want to know what that was like

I’ll tell you first, it was way too quiet

It rained a hundred nineteen days of the year

I spent my time falling down the stairs

I know I can’t tie you to a leash

But something tells me you’d go further than Greece

And then I’ll have to figure out what to do

I’m kind of afraid I’m co-dependent on you

I’m freaking out that we’ve started breaking down

Before momentum picked up

Now all these doors are locked

The trees trick you 'cause they’re always standing still

If time was really racing by

You could see it when you drive

There’s a rooftop deck where we still hang out

A couple of bars where we’re not allowed

The roller-skates that threw you on your face

The park on the hill which was our only space

The fog is fast and it rolls right in

About the time I struck my first fifth of gin

I really don’t mean to complain too much

But this is turning me into quite the lush

I’m freaking out that we’re running out of time

But to do what?

Should I stop and think of that?

Is there something I could do to slow it down?

Live in a day for once

Instead of watch it screaming by

You’re a dandelion seed

That flies through the air

And lands randomly

Then disappears

You’re a dandelion seed

That flies through the air

And lands randomly

Then disappears

I’m freaking out that we’ve started breaking down

Before momentum picked up

Now all these doors are locked

The trees trick you 'cause they’re always standing still

If time was really racing by

You could see it when you drive

Er is een speeltuin waar we vroeger op renden

De penny-drop die haar arm brak

De apenrepen waar je van viel

De schommelketting die aan mijn tong bleef plakken

Het is dertig onder en we zijn ver weg

Als je jezelf hier plant, zou ik je niet lang missen

Maar dan komt de dag dat je de stad verlaat

Ik ben weer zoals ik was toen jij er niet was

Als je wilt weten hoe dat was

Ik zal je eerst vertellen, het was veel te stil

Het regende honderdnegentien dagen per jaar

Ik bracht mijn tijd door met vallen van de trap

Ik weet dat ik je niet aan een riem kan binden

Maar iets zegt me dat je verder zou gaan dan Griekenland

En dan moet ik bedenken wat ik moet doen

Ik ben een beetje bang dat ik mede afhankelijk van je ben

Ik ben bang dat we zijn begonnen af ​​te breken

Voordat het momentum opkwam

Nu zijn al deze deuren op slot

De bomen bedriegen je, want ze staan ​​altijd stil

Als de tijd echt voorbij raasde

Je kon het zien als je rijdt

Er is een dakterras waar we nog steeds rondhangen

Een paar bars waar we niet zijn toegestaan

De rolschaatsen die je op je gezicht gooiden

Het park op de heuvel dat onze enige ruimte was?

De mist is snel en hij rolt zo naar binnen

Over de tijd dat ik mijn eerste vijfde gin dronk

Ik wil echt niet te veel klagen

Maar dit maakt me nogal weelderig

Ik ben bang dat we bijna geen tijd meer hebben

Maar om wat te doen?

Moet ik stoppen en daaraan denken?

Kan ik iets doen om het te vertragen?

Leef een keer in een dag

In plaats van het voorbij te zien schreeuwen

Je bent een paardenbloemzaadje

Dat vliegt door de lucht

En landt willekeurig

dan verdwijnt

Je bent een paardenbloemzaadje

Dat vliegt door de lucht

En landt willekeurig

dan verdwijnt

Ik ben bang dat we zijn begonnen af ​​te breken

Voordat het momentum opkwam

Nu zijn al deze deuren op slot

De bomen bedriegen je, want ze staan ​​altijd stil

Als de tijd echt voorbij raasde

Je kon het zien als je rijdt