Любимого любимый портрет - Лолита

Ты правил миром моим, и с каждым днем все сильней

Был безнадежно любим любовью глупой моей.

Но по тарелочкам быт и по кирпичикам дом,

Уехал, бросил, забыл впрочем, надо ль о том.

Я помню был не февраль, но все ж еще и не март,

Ты мне сказал — очень жаль, ты виновата сама.

Три чемодана вещей и два осенних пальто,

Ты был отрадой моей, а впрочем, надо ль о том.

Припев:

Любимого любимый портрет на стеночке висел много лет,

Но разошлись дорожки по врозь: в сердце печаль, в стеночке гвоздь.

Любимого любимый портрет на стеночке висел много лет,

Но разошлись дорожки по врозь: в сердце печаль, в стеночке гвоздь.

Отдам все слезы дождю, верну на небо луну,

Еще чуть — чуть подожду и все с начала начну.

Что бы красиво жилось, играла кровь с молоком,

Вот только в стеночке гвоздь, а впрочем, надо ль о том.

Припев:

Любимого любимый портрет на стеночке висел много лет,

Но разошлись дорожки по врозь: в сердце печаль, в стеночке гвоздь.

Любимого любимый портрет на стеночке висел много лет,

Но разошлись дорожки по врозь: в сердце печаль, в стеночке гвоздь.

В сердце печаль, и денежки врозь.

Je regeerde mijn wereld, en elke dag meer en meer

Was hopeloos geliefd door mijn dwaze liefde.

Maar op platen leven en op bakstenen huis,

Hij vertrok, vertrok, vergat echter of het nodig was.

Ik herinner me dat het geen februari was, maar nog steeds geen maart,

Je vertelde me - het is jammer, het is je eigen schuld.

Drie koffers met spullen en twee herfstjassen,

Je was mijn vreugde, maar tussen haakjes, is het nodig.

Refrein:

Geliefd geliefd portret dat jarenlang aan de muur hing,

Maar de paden gingen uit elkaar: verdriet in het hart, een spijker in de muur.

Geliefd geliefd portret dat jarenlang aan de muur hing,

Maar de paden gingen uit elkaar: verdriet in het hart, een spijker in de muur.

Ik zal al mijn tranen aan de regen geven, ik zal de maan aan de hemel teruggeven,

Nog een beetje - ik wacht een beetje en begin alles vanaf het begin.

Om mooi te leven, bloed gespeeld met melk,

Dat is even een spijker in de muur, maar is het trouwens wel nodig.

Refrein:

Geliefd geliefd portret dat jarenlang aan de muur hing,

Maar de paden gingen uit elkaar: verdriet in het hart, een spijker in de muur.

Geliefd geliefd portret dat jarenlang aan de muur hing,

Maar de paden gingen uit elkaar: verdriet in het hart, een spijker in de muur.

Verdriet in het hart, en geld apart.