Blue Blades - Lily & Madeleine

Blue blades, sharper then knives

Beneath my feet

Graze my skin so fine but cuts so deep

I am banishing, I am drifting

You’re so hard to find, you are shapeshifting.

Blue blood’s running down

It’s leaving me.

There’s no bird singing now, the sky is empty.

No color in the frost, just like a painting.

A picture of my heart that no one’s taking.

Blue bird’s body lies and no one mourning.

Nothing in his eyes, his feathers blowing.

The cold air stings and with it comes a warning.

The wind drips through the night and kills the morning.

The earth is still, the chill does not affect me.

The daggered dreams are over

No one wake me.

This heavy sleep will never cease to be.

The earth is still, the chill does not affect me.

Blauwe messen, scherper dan messen

Onder mijn voeten

Schaaf mijn huid zo fijn, maar snijdt zo diep

Ik verban, ik drijf weg

Je bent zo moeilijk te vinden, je verandert van gedaante.

Blauw bloed stroomt naar beneden

Het verlaat me.

Er zingt geen vogel meer, de lucht is leeg.

Geen kleur in de vorst, net als een schilderij.

Een foto van mijn hart die niemand maakt.

Het lichaam van de blauwe vogel liegt en niemand rouwt.

Niets in zijn ogen, zijn veren waaien.

De koude lucht prikt en daar hoort ook een waarschuwing bij.

De wind druipt door de nacht en doodt de ochtend.

De aarde is stil, de kou deert me niet.

De dolgedraaide dromen zijn voorbij

Niemand maakt me wakker.

Deze zware slaap zal nooit ophouden te bestaan.

De aarde is stil, de kou deert me niet.