Il faudra vivre - Lilian Renaud

Quand on aura usé toutes nos armes

Tant de combats qu’on aura plus une larme

Il faudra vivre

Puisqu’on est là pour ça

Il faudra vivre

Quand on aura vendu nos rêves d’enfance

Qu’on ne pourra pas se racheter l’innocence

Il faudra vivre

Puisqu’on est fait comme ça

Il faudra vivre

Et on pardonne tout même

Tout ce que nous sommes

Et on pardonne tout ce qu’on est

Que des hommes

Quand on aura coupé jusqu'à nos racines

Qu’on y croit ou pas, c’est nos pères qu’on assassine

Il faudra vivre

Puisqu’on est encore là

Il faudra vivre

Et on pardonne tout même

Tout ce que nous sommes

Et on pardonne tout ce qu’on est

Des hommes, des hommes

On ne refait pas l’histoire

On ne fuit pas sa mémoire

On doit s’endormir avec le soir

Et tous les fantômes d’hier

Nous donneront la lumière

Le sens des vents, de la rivière

Et on pardonne tout même

Tout ce que nous sommes

Et on pardonne tout ce qu’on est

Que des hommes

Als we al onze wapens hebben versleten

Zoveel gevechten dat we geen traan zullen krijgen

We zullen moeten leven

Want daar zijn we voor

We zullen moeten leven

Als we onze kinderdromen hebben verkocht

Dat we onze onschuld niet kunnen verlossen

We zullen moeten leven

Omdat we zo gemaakt zijn

We zullen moeten leven

En we vergeven alles

Alles wat we zijn

En we vergeven alles wat we zijn

alleen mannen

Als we tot onze wortels zijn afgeknot

Geloof het of niet, het zijn onze vaders die we vermoorden

We zullen moeten leven

Aangezien we er nog zijn

We zullen moeten leven

En we vergeven alles

Alles wat we zijn

En we vergeven alles wat we zijn

Mannen, mannen

We herschrijven de geschiedenis niet

We lopen niet weg van zijn geheugen

We moeten in slaap vallen met de avond

En alle geesten van gisteren

Zal ons het licht geven

De richting van de wind, van de rivier

En we vergeven alles

Alles wat we zijn

En we vergeven alles wat we zijn

alleen mannen