Нет тебя - ЛИКВИД

Говоришь, что я тебе не симпатичен.

Говоришь, что твои чувства словно спички

Догорают, но нам было так отлично —

Мы были с тобой вдвоём, дышали одним огнём.

Я так хотел когда-то быть с тобою рядом;

Ты хотела этой лжи, и я не прятал —

Но слова мои нам были словно ядом,

Который губил любовь, но ты пила вновь и вновь.

И всё было решено — с тобой нам быть не суждено.

И я, наполняю свой бокал, и пью до дна.

В моём сердце нет тебя, больше нет тебя.

Наплюю на все дела и не беда, что

В моём сердце нет тебя — больше нет тебя.

Больше нет тебя!

Больше нет тебя!

Больше нет тебя!

Больше нет тебя!

Больше нет тут.

Нет тут.

Больше нет тебя!

Больше нет тебя!

Больше нет тебя!

Больше нет тебя!

Больше нет тут.

Нет тут.

Иногда нам снились звёзды в темном небе,

Мы мечтали стать одной из них в моменте;

Но мечты наши рассыпались, как пепел —

Ты больше не будешь ждать, тебе пора убегать.

(да)

Нет, я не жалею, что был с тобой упрямым.

Знаю, время лечит точно эти раны.

Ты нашла во мне так много тех изъянов,

Которых не видел сам, словно открыл глаза.

И всё было решено — с тобой нам быть не суждено.

И я, наполняю свой бокал, и пью до дна.

В моём сердце нет тебя, больше нет тебя.

Наплюю на все дела и не беда, что

В моём сердце нет тебя — больше нет тебя.

Наполняю свой бокал, и пью до дна.

В моём сердце нет тебя, больше нет тебя.

Наплюю на все дела и не беда, что

В моём сердце нет тебя — больше нет тебя.

Больше нет тебя!

Больше нет тебя!

Больше нет тебя!

Больше нет тебя!

Больше нет тут.

Нет тут.

Больше нет тебя!

Больше нет тебя!

Больше нет тебя!

Больше нет тебя!

Больше нет тут.

Нет тут.

Больше нет тебя!

Больше нет тебя!

Больше нет тебя!

Больше нет тебя!

Больше нет тут.

Нет тут.

Je zegt dat je me niet mag.

Je zegt dat je gevoelens als lucifers zijn

Brandend, maar we waren zo geweldig...

Jij en ik waren samen en ademden hetzelfde vuur.

Ik wilde zo graag een keer bij je zijn;

Je wilde deze leugen, en ik verborg het niet -

Maar mijn woorden waren als vergif voor ons,

Wat de liefde verpestte, maar je dronk keer op keer.

En alles was besloten - we waren niet voorbestemd om bij jou te zijn.

En ik, vul mijn glas, en drink tot op de bodem.

Je bent niet in mijn hart, je bent niet meer.

Ik spuug op alle dingen en dat maakt niet uit

Je bent niet in mijn hart - je bent niet meer.

Je bent niet meer!

Je bent niet meer!

Je bent niet meer!

Je bent niet meer!

Hier niet meer.

Niet hier.

Je bent niet meer!

Je bent niet meer!

Je bent niet meer!

Je bent niet meer!

Hier niet meer.

Niet hier.

Soms droomden we over de sterren aan de donkere hemel

We droomden ervan om op dit moment een van hen te worden;

Maar onze dromen verbrokkelden als as -

Je wacht niet langer, het is tijd om weg te rennen.

(Ja)

Nee, ik heb er geen spijt van dat ik koppig tegen je ben.

Ik weet dat de tijd deze wonden heelt.

Je vond zoveel van die gebreken in mij

Wat ik zelf niet zag, alsof ik mijn ogen opendeed.

En alles was besloten - we waren niet voorbestemd om bij jou te zijn.

En ik, vul mijn glas, en drink tot op de bodem.

Je bent niet in mijn hart, je bent niet meer.

Ik spuug op alle dingen en dat maakt niet uit

Je bent niet in mijn hart - je bent niet meer.

Ik vul mijn glas en drink tot op de bodem.

Je bent niet in mijn hart, je bent niet meer.

Ik spuug op alle dingen en dat maakt niet uit

Je bent niet in mijn hart - je bent niet meer.

Je bent niet meer!

Je bent niet meer!

Je bent niet meer!

Je bent niet meer!

Hier niet meer.

Niet hier.

Je bent niet meer!

Je bent niet meer!

Je bent niet meer!

Je bent niet meer!

Hier niet meer.

Niet hier.

Je bent niet meer!

Je bent niet meer!

Je bent niet meer!

Je bent niet meer!

Hier niet meer.

Niet hier.