Любовь - ЛИКВИД

Я ненавижу все, что я люблю

И каждый день с этих слов, словно дежавю

Я ненавижу все, что я люблю

Прошу прощения ночью, забывая все к утру

Этот мир сложный

Все, что я могу остаться в нём точкой

Быть осторожней

О нет, к чему нам все эти притворства?

Я не боюсь умереть один

Не боюсь сгореть один,

А мог бы,

Но вместо этого, ищу тебя

Ищу тебя в кафе «Придорожный»

Я ненавижу все, что я люблю

И каждый день с этих слов, словно дежавю

Я ненавижу все, что я люблю

Прошу прощения ночью, забывая все к утру

Ты — водопад, постоянно бежишь от меня

И ручей невозможно догнать,

Но в голове всегда зависает вопрос:

«А нужно ли мне догонять?»

Я ненавижу все, что я люблю

Люблю

Хамлю

Звоню

Бросаю трубки

Смеюсь

Боюсь,

Но

Но никогда не признаюсь

Молюсь, пусть все будет как раньше

Я ненавижу все, что я люблю

И каждый день с этих слов, словно дежавю

Я ненавижу все, что я люблю

Прошу прощения ночью, забывая все к утру

Это для меня как солнце

Для меня как звезды

Все это так далеко, но дает свою жизнь

Чтобы я ощутил, как легко понимать этот мир через космос,

Но мои слезы падают в низ, словно метеорит

Чтобы превратить в пыль чувства, что не хранил

И теперь поздно что-то менять

Это трудно понять и

Невозможно забыть

Я устал объяснять

Устал повторять себе, что не умею любить

Я не умею любить

Я не умею любить

Я ненавижу все, что я люблю

И каждый день с этих слов, словно дежавю

Я ненавижу все, что я люблю

Прошу прощения ночью, забывая все к утру

Ik haat alles waar ik van hou

En elke dag met deze woorden, zoals déja vu

Ik haat alles waar ik van hou

Ik verontschuldig me 's nachts, vergeet alles tegen de ochtend

Deze wereld is ingewikkeld

Het enige waar ik in kan blijven is een stip

doe voorzichtig

Oh nee, waarom hebben we al deze pretenties nodig?

Ik ben niet bang om alleen te sterven

Ik ben niet bang om alleen te branden

en zou kunnen

Maar in plaats daarvan ben ik op zoek naar jou

Ik zoek je in het Roadside Cafe

Ik haat alles waar ik van hou

En elke dag met deze woorden, zoals déja vu

Ik haat alles waar ik van hou

Ik verontschuldig me 's nachts, vergeet alles tegen de ochtend

Je bent een waterval, constant op de vlucht voor mij

En de stroom kan niet worden ingehaald,

Maar de vraag blijft altijd in mijn hoofd hangen:

"Moet ik inhalen?"

Ik haat alles waar ik van hou

Ik houd van

Hamlu

ik ben aan het bellen

Ik gooi met pijpen

lachend

Ik ben bang,

Maar

Maar ik beken nooit

Ik bid dat alles zal zijn zoals voorheen

Ik haat alles waar ik van hou

En elke dag met deze woorden, zoals déja vu

Ik haat alles waar ik van hou

Ik verontschuldig me 's nachts, vergeet alles tegen de ochtend

Het is als de zon voor mij

Voor mij als sterren

Alles is zo ver weg maar geeft zijn leven

Zodat ik kan voelen hoe gemakkelijk het is om deze wereld door de ruimte te begrijpen,

Maar mijn tranen vallen naar beneden als een meteoriet

Om in stof te veranderen gevoelens die niet bleven

En nu is het te laat om iets te veranderen

Het is moeilijk te begrijpen en

Onmogelijk te vergeten

Ik ben het zat om uit te leggen

Moe van het herhalen tegen mezelf dat ik niet weet hoe ik moet liefhebben

ik kan niet liefhebben

ik kan niet liefhebben

Ik haat alles waar ik van hou

En elke dag met deze woorden, zoals déja vu

Ik haat alles waar ik van hou

Ik verontschuldig me 's nachts, vergeet alles tegen de ochtend