Стресс - Лигалайз

Всё будет хорошо

Бежит жизнь, стресс, нервы

Каждый хочет быть первым, только первым

Там, где никто ещё не был

Вперед, быстрее, ещё быстрее

Пока не закрылись двери

Моя жизнь миражи, тетрадь и ручка

Ритм, рифмы, битки под текстов заученных

Затраченные силы, потраченное время

Бег в никуда иногда не помня во что верил

Боль, что принес родным, дни что превратил в дым

Те кто меня любили, те кого я любил

То что они хранили, что я не сохранил

Те кто меня забыли, те кого я забыл

Бежит жизнь, стресс, нервы

Каждый хочет быть первым, только первым

Там, где никто ещё не был

Вперед, быстрее, ещё быстрее

Пока не закрылись двери

Бежит жизнь, стресс, нервы

Каждый хочет быть первым, только первым

Там, где никто ещё не был

Вперед, быстрее, ещё быстрее

Пока не закрылись двери

Лишь краем глаза различая ложь и зависть

Недоумевая, почему они себя не уважают

Снова в студию, запечатлевая новый кадр

Наизнанку, будто микро мой психиатр

Будто неудачник обманутый вкладчик

Со злою гримасой на музыку в рифму плачем

Мы все платим, а просим всегда некстати

Не в кассу, все туже на шее лассо

Что дальше, что ты собираешься делать

Неврастеник, сдаться, стать домашним растением

Или дальше бег, бой на самопоражение

Драка с ними же за их любовь и уважение

Бежит жизнь, стресс, нервы

Каждый хочет быть первым, только первым

Там, где никто ещё не был

Вперед, быстрее, ещё быстрее

Пока не закрылись двери

Бежит жизнь, стресс, нервы

Каждый хочет быть первым, только первым

Там, где никто ещё не был

Вперед, быстрее, ещё быстрее

Пока не закрылись двери

Богема, где среди людей больше манекенов

Банкеты, презентации обсасываем мы темы

Кто твой продюсер, кто тебя пиарит

Потом парясь в клубе поиск на ночь пары

Жертвы, бег в постоянном стрессе

При всех улыбки, но по-моему мало кто весел

Зачем столько веса, весь мир на плечах

Атмосферный столб стал ощущать ночами, не спать

Эксперименты со здоровьем, паранойя

С меня довольно, рано уйти в историю

Но не все так, косяк как бумеранг

Alles komt goed

Het leven loopt, stress, zenuwen

Iedereen wil de eerste zijn, alleen de eerste

Waar niemand eerder is geweest

Vooruit, sneller, nog sneller

Tot de deuren sloten

Mijn leven is een luchtspiegeling, een notitieboekje en een pen

Ritme, rijmpjes, speelballen onder uit het hoofd geleerde teksten

Verspilde energie, verspilde tijd

Rennend naar nergens, soms niet herinnerend wat hij geloofde

De pijn die familieleden bracht, de dagen die in rook veranderden

Degenen die van mij hielden, degenen van wie ik hield

Wat zij bewaarden dat ik niet bewaarde

Degenen die mij zijn vergeten, degenen die ik ben vergeten

Het leven loopt, stress, zenuwen

Iedereen wil de eerste zijn, alleen de eerste

Waar niemand eerder is geweest

Vooruit, sneller, nog sneller

Tot de deuren sloten

Het leven loopt, stress, zenuwen

Iedereen wil de eerste zijn, alleen de eerste

Waar niemand eerder is geweest

Vooruit, sneller, nog sneller

Tot de deuren sloten

Alleen vanuit mijn ooghoeken onderscheid maken tussen leugens en afgunst

Vraagt ​​u zich af waarom ze zichzelf niet respecteren?

Terug in de studio, een nieuw frame vastleggen

Binnenstebuiten als een micro is mijn psychiater

Als een verliezer bedrogen deposant

Met een boze grimas op de muziek in rijm huilen we

We betalen allemaal, maar we vragen altijd ongelegen

Niet bij de kassa, alles zit strakker om de nek lasso

Wat nu, wat ga je doen?

Neurotisch, geef het op, word een kamerplant

Of verder rennen, vechten voor zelfvernietiging

Vecht met hen voor hun liefde en respect

Het leven loopt, stress, zenuwen

Iedereen wil de eerste zijn, alleen de eerste

Waar niemand eerder is geweest

Vooruit, sneller, nog sneller

Tot de deuren sloten

Het leven loopt, stress, zenuwen

Iedereen wil de eerste zijn, alleen de eerste

Waar niemand eerder is geweest

Vooruit, sneller, nog sneller

Tot de deuren sloten

Bohemen, waar meer etalagepoppen onder de mensen zijn

Banketten, presentaties, we zuigen de onderwerpen

Wie is je producer, wie promoot je?

Dan stomen in de club op zoek naar een paar nachtjes?

Slachtoffers rennen in constante stress

Met een glimlach, maar naar mijn mening zijn er maar weinig mensen vrolijk

Waarom zoveel gewicht, de hele wereld op je schouders

Atmosferische kolom begon 's nachts te voelen, niet slapen

Gezondheidsexperimenten, paranoia

Ik heb er genoeg van, het is te vroeg om de geschiedenis in te gaan

Maar niet alles is zo, de deurpost is als een boemerang