Sourire - Les Nubians

Rèveillèe, par le techno-beat du voisin, j’peux rien y faire

J’frappes pour le faire taire, mais il s’en fout

Pas moyen de rester dans cet appart' de fous

Sortir, laisser l’inspiration venir

Les pavès de la ville me guident

Vers un chemin incertain

D’humeur fèbrile dans le dvcor urbain

Et le sourire d’une petite fille

Illumine mon quotidien

Ce sourire est un signe

Que tout n’est pas chagrin

Une fleur de bèton m’inspire

Une petite fille un sourire

Ce refrain qui la fait rire

Quand la ville chavire

Une fleur m’inspire

Wakker geworden door de techno-beat van de buurman, ik kan er niets aan doen

Ik klop om hem het zwijgen op te leggen, maar het kan hem niet schelen

Geen manier om in dit gekke appartement te blijven

Ga eropuit, laat de inspiratie maar komen

De kasseien van de stad leiden mij

Op weg naar een onzeker pad

In een koortsachtige bui in de stedelijke dvcor

En de glimlach van een klein meisje

Fleur mijn dag op

Die glimlach is een teken

Dat is niet alles verdriet

Een betonnen bloem inspireert mij

Een klein meisje een glimlach

Dat refrein dat haar aan het lachen maakt

Als de stad kapseist

Een bloem inspireert mij