Les Remorques - Les Innocents

il se revoit marcher, les pieds nus

sur ces carreaux de grès qu’il a toujours connus

cassés, mais il y avait tout àréparer

dans cette ferme, de quoi s’occuper des années

elle s’est assise contre la portière

quand elle lui sourit, Maurice lui sourit

de peur de lui montrer qu’il est en marche arrière

il fait semblant de voir devant lui

il se voit, bottes doublées de fourrure

aux pieds, dans le jardin repeindre la clôture

et même, pour l’enfant qui se faisait attendre

poser le papier peint, d’avance dans la chambre

cet amour si près d'être mis au monde

ça lui faisait danser, le faisait avancer

si loin qu’il se retrouve avant que la nuit tombe

sur le bord de la route, enlisé

qu’en pensent les remorques?

percées

d’illusions qui les portent

bercées

qu’en disent les remorques?

laissées

qui gisent ànos portes

blesées

comme il descend sur le marchepied

il sent que tout fout le camp, qu’il s’est fait dépasser

il voit l’autocar àl'horizon s’enfuir

et demande au hasard de bien vouloir conduire

pendant qu’on lance àl'autre bout du monde

une fusée dans le ciel pour capter nos appels

Maurice, àcontresens alors que la nuit tombe

sur le bas-côtése range, et se rappelle

qu’en pensent les remorques?

percées

d’illusions qui les portent

bercées

qu’en disent les remorques?

laissées

qui gisent ànos portes

blesées

blessées

par trop de sentiments

usés par le temps

oùl'avenir n’est plus que le présent

mais en marche avant

comme une toile oùtoujours il se prend

se casse les dents

et passent les jours, les nuits

clouépar l’ennui

sur son lit de vide

Maurice compte les rides

dresse l’inventaire

de ce qu’il pourrait bien faire

dans un monde liquide

remorque invalide

et, dans sa tête qui cogne

il croit voir passer les cigognes

qu’en pensent les remorques?

percées

d’illusions qui les portent

bercées

qu’en disent les remorques?

laissées

qui gisent ànos portes

blesées

Innocents (Les) Lyrics

hij ziet zichzelf weer lopen, blootsvoets

op die zandstenen tegels is hij altijd bekend geweest

kapot, maar er was van alles te repareren

in deze boerderij, genoeg om voor de jaren te zorgen

ze ging tegen de deur zitten

als ze naar hem lacht, lacht Maurice naar haar

uit angst hem te laten zien dat hij omgekeerd is

hij doet alsof hij vooruit kan kijken

hij ziet zichzelf, met bont gevoerde laarzen

aan de voeten, in de tuin de schutting opnieuw schilderen

en zelfs voor het kind dat wachtte

behang in de slaapkamer van tevoren

deze liefde zo dicht bij de geboorte

het deed hem dansen, hield hem op de been

zo ver weg dat hij zichzelf vindt voordat de avond valt

aan de kant van de weg, vast

hoe zit het met de aanhangwagens?

doorbraken

van illusies die hen dragen

gewiegd

wat zeggen de trailers?

links

die voor onze deur liggen

gewond

terwijl hij afdaalt op de treeplank

hij voelt dat alles uit de hand loopt, dat hij is ingehaald

hij ziet de bus aan de horizon wegrennen

en vraagt ​​willekeurig om te rijden

terwijl we lanceren naar de andere kant van de wereld

een raket in de lucht om onze oproepen op te pikken

Maurice, de verkeerde kant op als de avond valt

in het gangpad opgeborgen en onthouden

hoe zit het met de aanhangwagens?

doorbraken

van illusies die hen dragen

gewiegd

wat zeggen de trailers?

links

die voor onze deur liggen

gewond

gewond

door te veel gevoelens

tijd gedragen

waar de toekomst slechts het heden is

maar vooruit

als een canvas waarop hij altijd vast komt te zitten

breekt tanden

en passeer de dagen, de nachten

vastgelopen in de verveling

op zijn lege bed

Maurice telt de rimpels

inventariseren

van wat hij zou kunnen doen

in een vloeibare wereld

ongeldige aanhangwagen

en, in zijn bonzende hoofd

hij denkt de ooievaars voorbij te zien komen

hoe zit het met de aanhangwagens?

doorbraken

van illusies die hen dragen

gewiegd

wat zeggen de trailers?

links

die voor onze deur liggen

gewond

Innocents (de) songtekst