Effet de nuit - Les Discrets

La nuit, la pluie

Un ciel blafard que déchiquette

De flèches et de tours à jour la silhouette

D’une ville gothique éteinte au lointain gris

D’une ville gothique éteinte au lointain gris

La plaine, un gibet plein de pendus rabougris

Secoués par le bec avide des corneilles

Et dansant dans l’air noir des gigues nonpareilles

Tandis que leurs pieds sont la pâture des loups

Quelques buissons d'épine épars, et quelques houx

Dressant l’horreur de leur feuillage à droite, à gauche

Sur le fuligineux fouillis d’un fond d'ébauche

Et puis, autour de trois livides prisonniers qui vont pieds nus

Un gros de hauts pertuisaniers en marche, et leurs fers droits

Comme des fers de herse

Luisent à contresens

Des lances de l’averse

'S Nachts, de regen

Een bleke lucht die aan flarden scheurt

Van pijlen en torens up-to-date het silhouet

Van een vergane gotische stad naar de grijze afstand

Van een vergane gotische stad naar de grijze afstand

De vlakte, een galg vol onvolgroeide opgehangen

Geschud door de hebzuchtige snavels van kraaien

En dansen in de zwarte lucht met ongeëvenaarde jigs

Terwijl hun voeten voedsel zijn voor wolven

Een paar verspreide doornstruiken en wat hulst

Het verhogen van de gruwel van hun gebladerte rechts, links

Op de roetachtige wirwar van een schetsmatige achtergrond

En dan rond drie woedende gevangenen die blootsvoets gaan

Een stel lange partizanen op mars, en hun putters

Zoals egg ijzers

Gloed in de tegenovergestelde richting

Speren van de stortbui