Octobre - Les Cowboys Fringants

Y’a tout l' temps quat' ronds d’allumés

Su' l' feu d' mes ambitions

À force de m' dépasser

J' me perds moi-même dans l’horizon

S’en faire pour tout et rien

Jouer du coude pour garder sa place

À n' vivre que pour demain

Je n' fais que survoler mes traces

Et octobre vient de passer en coup d’vent

Une autre année où je n’ai pas pris le temps

De voir l’automne s’effeuiller tranquillement

Il n’y a point de repos

Pour l'éternel insatisfait

Ceux qui en veulent toujours trop

Récoltent souvent que des regrets

Y’a des jours où j' me dis

Que je marche à côté d' la vie

Je la salue de loin

Sans jamais croiser son chemin

Et octobre vient de passer en coup d’vent

Une autre année où je n’ai pas pris le temps

De voir l’automne s’effeuiller tranquillement

Toujours plus vite, être à la course

Exister sur le pouce

Pogné dans l' tourbillon

Je pédale après quoi au fond?

On veut tous s’arrêter

Mais on est happés comme des cons

Par ce monde de cinglés

Qui fait qu’on r’garde pu' les saisons

Et octobre vient de passer en coup d’vent

Une autre année où je n’ai pas pris le temps

De voir l’automne s’effeuiller tranquillement

Er branden altijd vier lampjes

Op het vuur van mijn ambities

Door mezelf te overtreffen

Ik verlies mezelf in de horizon

zorgen maken over alles en niets

Ellebogen om je plaats te behouden

Om alleen voor morgen te leven

Ik vlieg gewoon over mijn sporen

En oktober vloog voorbij

Weer een jaar waarin ik de tijd niet nam

Om de herfst rustig weg te zien bladeren

Er is geen rust

Voor de eeuwig ontevreden

Degenen die altijd te veel willen

Oogst vaak alleen spijt

Er zijn dagen dat ik tegen mezelf zeg:

Dat ik naast het leven loop

Ik groet haar van ver

Zonder ooit zijn pad te kruisen

En oktober vloog voorbij

Weer een jaar waarin ik de tijd niet nam

Om de herfst rustig weg te zien bladeren

Altijd sneller, wees op de vlucht

Bestaan ​​onderweg

Gevangen in de wervelwind

Waar trap ik op de bodem achteraan?

We willen allemaal stoppen

Maar we worden als idioten naar binnen gezogen

Door deze gekke wereld

Wie laat ons naar de seizoenen kijken

En oktober vloog voorbij

Weer een jaar waarin ik de tijd niet nam

Om de herfst rustig weg te zien bladeren