Les feuilles mortes - Les Cowboys Fringants

A cheval sur papa, à califourchon

Tu regardes tomber les premières feuilles mortes

Bien loin des soucis qui nous creusent le front

Quand notre innocence met la clé sous la porte

Depuis qu’t’es là sais-tu que mon rire de ti’cul

Résonne à nouveau quelqu’part au fond de moi

Comme un vieil ami que je n’attendais plus

Qui revient pour faire la fête sous mon toit

Dans ma tête en liesse t’es un jour de l’an

Une chaise qui berce mes souvenirs d’enfant

Salut grand-maman, bonne année grand nez

Tant de sentiments depuis que tu es née

T’sais plus on vieillit et c’est bien malheureux

L'émerveillement perd de ses plumes en chemin

Mais toi t’es une braise qui rallume mes yeux

Et tout ce qui en moi s'était longtemps éteint

Mes éclats de rire dans les tas de feuilles mortes

Le mercurochrome sur mes petits genoux

L'école où j’ai usé mon fond de culotte

La Slush Puppie et les framboises à un sous

Toutes ces images un peu abimées

De par mes naufrages et le poids des années

Revivent sous ma tuque, dans ma tête de père

Comme un temps des sucres après le long hiver

Si un jour ton rire insouciant de ti’cul

Est emporté par une larme de fond

Que la fatalité ou les j’aurais donc dû

Te font pour un temps perdre tes illusions

Rappelle-toi que tout passe si vite dans la vie

Le bon comme la merde que le vent nous apporte

Et quand chacun de nous se cache bien enfoui

Nos éclats de rires dans les feuilles mortes

Schrijlings op papa, schrijlings

Je ziet de eerste dode bladeren vallen

Ver van de zorgen die in ons voorhoofd graven

Wanneer onze onschuld failliet gaat

Sinds je daar bent geweest, weet je dat mijn kont lach?

Resoneert weer ergens diep in mij

Als een oude vriend die ik nooit had verwacht

Wie komt er terug om te feesten onder mijn dak

In mijn jubelende hoofd is het een nieuwjaarsdag

Een stoel die mijn jeugdherinneringen koestert

Hoi oma, gelukkig nieuwjaar grote neus

Zoveel gevoelens sinds je geboren bent

Je weet dat we ouder worden en dat is heel jammer

Wonder verliest onderweg zijn veren

Maar je bent een sintel die mijn ogen doet oplichten

En alles in mij was al lang vervaagd

Mijn lachsalvo's in de stapels dode bladeren

Mercurochrome op mijn kleine knieën

De school waar ik mijn broek gebruikte

Slush Puppie en Penny Frambozen

Al die licht beschadigde afbeeldingen

Van mijn scheepswrakken en het gewicht van de jaren

Herbeleef onder mijn toque, in het hoofd van mijn vader

Zoals afsuikeren na de lange winter

Als je op een dag zorgeloos lacht

Wordt meegesleept door een diepe traan

Dat noodlot of zo had ik moeten hebben

Laat je je illusies voor een tijdje verliezen

Onthoud dat alles zo snel gaat in het leven

Het goede als de shit die de wind ons brengt

En wanneer ieder van ons zich diep van binnen verbergt

Onze lachsalvo's in de dode bladeren