La bonne pomme - Les Cowboys Fringants

T'étais la bonne pomme

Au milieu du panier

La p’tite fille autonome

Chez les égarés

Papa était assidu

A la dive bouteille

Maman perdue

Au pays des merveilles

Pour ces gens pas très drôles

Tu es devenue

Une mère, une épaule

Un point de salut

Pendant qu’ils s’entretuaient

A longueur de semaines

Ils ignoraient

L'étendue de ta peine

Parfois tu pleures

Quand tu y repenses

Cette douleur

Tu la vis en silence

Un jour ils sortiront

Ces mots que tu retiens

Et tes larmes cesseront

Enfin

T'étais la bonne pomme

Au milieu du panier

L’adolescente autonome

Chez les naufragés

Papa était bien assis

À la brasserie du coin

Maman partie

Un nouveau conjoint

Toi qui t'étais élevée

Seule comme une grande

Dans ce monde fermé

Sombre et sans guirlandes

Tu avais vite compris

A force d’encaisser

Que par survie

Il faudrait t’en aller

Parfois tu pleures

Quand tu y repenses

Cette douleur

Tu la vis en silence

Un jour ils sortiront

Ces mots que tu retiens

Et tes larmes cesseront

Enfin

T'étais la bonne pomme

Au milieu du panier

La jeune femme qui en somme

S’en est bien tirée

Partie étudier très loin

Pour ne plus revenir

Dans ton patelin

Aux tristes souvenirs

Quand les pommes pourries

Te font des reproches

Ton coeur de pomme se durcit

Et devient une roche

Tu as coupé tes racines

Avec le vieux panier

Une orpheline

Tu as toujours été

Parfois tu pleures

Quand tu y repenses

Cette douleur

Tu la vis en silence

Un jour ils sortiront

Ces mots que tu retiens

Et tes larmes cesseront

Enfin

T'étais la bonne pomme

Tombée du panier

Et moi, je suis cet homme

Qui t’a ramassée

Je s’rai là à tes côtés

Si tu veux me parler

Des meurtrissures

Cachées sous ta pelure

Jij was de goede appel

In het midden van de mand

Het autonome kleine meisje

Onder de verlorenen

Papa was ijverig

Naar de duikfles

verloren moeder

In Wonderland

Voor die niet erg grappige mensen

Je bent geworden

Een moeder, een schouder

Een punt van redding

Terwijl ze elkaar aan het vermoorden waren

Een week lang

Ze wisten het niet

De omvang van je pijn

soms huil je

als je erover nadenkt

Deze pijn

Je leeft het in stilte

Op een dag zullen ze uitkomen

Deze woorden houd je tegen

En je tranen zullen stoppen

Eindelijk

Jij was de goede appel

In het midden van de mand

De onafhankelijke tiener

Onder de schipbreukelingen

Papa zat goed

Bij de plaatselijke brouwerij

moeder feest

Een nieuwe echtgenoot

Jij die bent opgevoed

Alleen als een grote

In deze gesloten wereld

Donker en zonder klatergoud

Je begreep het snel

Door middel van verzilveren

Alleen door te overleven

Je zou weg moeten gaan

soms huil je

als je erover nadenkt

Deze pijn

Je leeft het in stilte

Op een dag zullen ze uitkomen

Deze woorden houd je tegen

En je tranen zullen stoppen

Eindelijk

Jij was de goede appel

In het midden van de mand

De jonge vrouw die het samenvat

Goed gedaan

Ver weg gaan studeren

Om nooit meer terug te komen

In je woonplaats

Naar droevige herinneringen

Wanneer rotte appels

Geef jou de schuld

Je appelhart wordt hard

En wordt een rots

Je snijdt je wortels

Met de oude mand

Een weesmeisje

Je bent altijd geweest

soms huil je

als je erover nadenkt

Deze pijn

Je leeft het in stilte

Op een dag zullen ze uitkomen

Deze woorden houd je tegen

En je tranen zullen stoppen

Eindelijk

Jij was de goede appel

Uit de mand gevallen

En ik ben die man

wie heeft je opgehaald

Ik zal er aan je zijde zijn

Als je met me wilt praten

blauwe plekken

Verborgen onder je huid