Ivette - Leopoldo Federico, Julio Sosa

En la puerta de un boliche

Un bacán encurdelado

Recordando su pasado

Que la china lo dejó

Entre los humos de caña

Retornan a su memoria

Esas páginas de historia

Que su corazón grabó

Bulín que ya no te veo

Catre que ya no apolillo

Mina que de puro esquillo

Con otro bacán se fue;

Prenda que fuiste el encanto

De toda la muchachada

Y que por una pavada

Te acoplaste a un no sé qué…

¡Qué te ha de dar ese otro

Que tu viejo no te ha dado!

¿No te acordás que he robado

Pa que no falte el bullón?

¿No te acordás cuando en cana

Te mandaba en cuadernitos

Aquellos lindos versitos

Nacidos del corazón?

¿No te acordás que conmigo

Usaste el primer sombrero

Y aquel cinturón de cuero

Que a otra mina le saqué?

¿No te traje pa tu santo

Un par de zarzos de bute

Que una noche a un farabute

Del cotorro le pianté

Y con ellos unas botas

Con las cañas de gamuza

Y una pollera papusa

Hecha de seda crepé?

¿No te acordás que traía

Aquella crema lechuga

Que hasta la última verruga

De la cara te sacó?

Y aquellos polvos rosados

Que aumentaban tus colores…

Recordando sus amores

El pobre bacán lloró…

Voor de deur van een bowlingbaan

Een bacán encordelado

herinnerend aan zijn verleden

dat het porselein hem verliet

Tussen de rook van riet

Ze keren terug naar hun geheugen

die pagina's geschiedenis

dat zijn hart registreerde

Bulin, ik zie je niet meer

Kinderbedje dat niet meer mot

Mijn die van pure shell

Met nog een bacán vertrok hij;

Kledingstuk dat jij de charme was

Van het hele meisje

En dat voor onzin

Je bent lid geworden van een ik weet niet wat...

Wat zal die ander je geven?

Dat heeft je vader je niet gegeven!

Weet je niet meer dat ik gestolen heb

Zodat het edelmetaal niet ontbreekt?

Weet je niet meer wanneer je in Kana was?

Ik heb je in notitieboekjes gestuurd

Die schattige kleine verzen

Geboren uit het hart?

Herinner je je dat niet bij mij

je droeg de eerste hoed

En die leren riem

Wat heb ik uit een andere mijn gehaald?

Heb ik je niet gebracht voor je heilige?

Een paar bute lellen

die ene nacht naar een verre bestemming

Ik piant hem van de papegaai

En met hen een paar laarzen

Met het zeemriet

En een papusa-rok

Gemaakt van crêpezijde?

Weet je niet meer wat hij meebracht

die slaroom

dat tot de laatste wrat

Heeft hij je uit je gezicht gehaald?

En die roze poeders

Dat je kleuren toenamen...

herinnerend aan hun liefdes

De arme bacán huilde...