Stories of the Street - Leonard Cohen

The stories of the street are mine, the Spanish voices laugh

The Cadillacs go creeping now through the night and the poison gas

And I lean from my window sill in this old hotel I chose

Yes one hand on my suicide, one hand on the rose

I know you’ve heard it’s over now and war must surely come

The cities they are broke in half and the middle men are gone

But let me ask you one more time, O children of the dusk

All these hunters who are shrieking now oh do they speak for us?

And where do all these highways go, now that we are free?

Why are the armies marching still that were coming home to me?

O lady with your legs so fine, O stranger at your wheel

You are locked into your suffering and your pleasures are the seal

The age of lust is giving birth, and both the parents ask

The nurse to tell them fairy tales on both sides of the glass

And now the infant with his cord is hauled in like a kite

And one eye filled with blueprints, one eye filled with night

O come with me my little one, we will find that farm

And grow us grass and apples there and keep all the animals warm

And if by chance I wake at night and I ask you who I am

O take me to the slaughterhouse, I will wait there with the lamb

With one hand on the hexagram and one hand on the girl

I balance on a wishing well that all men call the world

We are so small between the stars, so large against the sky

And lost among the subway crowds I try to catch your eye

De verhalen van de straat zijn van mij, de Spaanse stemmen lachen

De Cadillacs kruipen nu door de nacht en het gifgas

En ik leun van mijn vensterbank in dit oude hotel dat ik heb gekozen

Ja, één hand op mijn zelfmoord, één hand op de roos

Ik weet dat je hebt gehoord dat het nu voorbij is en dat er zeker oorlog moet komen

De steden zijn in tweeën gebroken en de middelste mannen zijn weg

Maar laat me je nog een keer vragen, O kinderen van de schemering

Al deze jagers die nu krijsen, oh spreken ze voor ons?

En waar gaan al deze snelwegen naartoe, nu we vrij zijn?

Waarom marcheren de legers nog steeds die bij mij thuiskwamen?

O dame met je benen zo fijn, O vreemdeling aan je stuur

Je bent opgesloten in je lijden en je genoegens zijn het zegel

De leeftijd van lust is bevallen, en beide ouders vragen:

De verpleegster vertelt ze sprookjes aan beide kanten van het glas

En nu wordt het kind met zijn koord naar binnen getrokken als een vlieger

En één oog gevuld met blauwdrukken, één oog gevuld met nacht

O kom met me mee mijn kleintje, we zullen die boerderij vinden

En kweek daar gras en appels voor ons en houd alle dieren warm

En als ik toevallig 's nachts wakker word en je vraag wie ik ben

O breng me naar het slachthuis, ik zal daar wachten met het lam

Met één hand op het hexagram en één hand op het meisje

Ik balanceer op een wensput die alle mannen de wereld noemen

We zijn zo klein tussen de sterren, zo groot tegen de lucht

En verdwaald tussen de drukte in de metro, probeer ik je aandacht te trekken