Blessed Is the Memory - Leonard Cohen

I remember the promise

That you made in the barn

When the kittens were born

And you could not keep warm

So you moved away the mountain

That the sun rose behind

And you said yourself a prayer

And laid down with the blind

But you lost them in your freedom

And you need him now, you’re wild

Blessed is the memory

Of everybody’s child

And the vow of compassion

That you swore through your teeth

When the war began to end

And the photographs weep

Well, nobody blames you

As the train pulls away

With its cargo of snow

For these German paper-weights

But you lost them in your freedom

And you need him now, you’re wild

Blessed is the memory

Of everybody’s child

Well, its five in the morning

There’s no one home

Except for your wife

And your child on the phone

Somebody’s got to listen

To a promise or two

Oh, this room is far too small

For a pilgrim like you

But you lost them in your freedom

And you need him now, you’re wild

Blessed is the memory

Of everybody’s child

So, now that you’ve decided

To follow the sun

Like a shadow of birds

Or a king on the run

Oh, your chains are too dark

For the seas you must swim

You are smiling at the seaweed

But your smile is too grim

But you lost them in your freedom

And you need him now, you’re wild

Blessed is the memory

Of everybody’s child

Blessed is the memory

Of everybody’s child

Blessed is the memory

Of everybody’s child

Ik herinner me de belofte

Die je in de schuur hebt gemaakt

Toen de kittens werden geboren

En je kon niet warm blijven

Dus je hebt de berg verplaatst

Dat de zon opkwam achter

En je zei tegen jezelf een gebed

En ging liggen met de blinden

Maar je bent ze kwijtgeraakt in je vrijheid

En je hebt hem nu nodig, je bent wild

Gezegend is de herinnering

Van ieders kind

En de gelofte van mededogen

Dat je tussen je tanden zwoer

Toen de oorlog begon te eindigen

En de foto's huilen

Nou, niemand neemt het je kwalijk

Terwijl de trein wegrijdt

Met zijn lading sneeuw

Voor deze Duitse presse-papiers

Maar je bent ze kwijtgeraakt in je vrijheid

En je hebt hem nu nodig, je bent wild

Gezegend is de herinnering

Van ieders kind

Nou, het is vijf uur in de ochtend

Er is niemand thuis

Behalve je vrouw

En je kind aan de telefoon

Iemand moet luisteren

Naar een belofte of twee

Oh, deze kamer is veel te klein

Voor een pelgrim zoals jij

Maar je bent ze kwijtgeraakt in je vrijheid

En je hebt hem nu nodig, je bent wild

Gezegend is de herinnering

Van ieders kind

Dus nu je hebt besloten

De zon volgen

Als een schaduw van vogels

Of een koning op de vlucht

Oh, je kettingen zijn te donker

Voor de zeeën moet je zwemmen

Je lacht naar het zeewier

Maar je glimlach is te grimmig

Maar je bent ze kwijtgeraakt in je vrijheid

En je hebt hem nu nodig, je bent wild

Gezegend is de herinnering

Van ieders kind

Gezegend is de herinnering

Van ieders kind

Gezegend is de herinnering

Van ieders kind