Master Song - Leonard Cohen

I believe that you heard your master sing

When I was sick in bed

I suppose that he told you everything

That I keep locked away in my head

Your master took you travelling

Well at least that’s what you said

And now do you come back to bring

Your prisoner wine and bread

You met him at some temple

Where they take your clothes at the door

He was just a numberless man in a chair

Who’d just come back from the war

And you wrap up his tired face in your hair

And he hands you the apple core

Then he touches your lips now so suddenly bare

Of all the kisses we put on some time before

And he gave you a German Shepherd to walk

With a collar of leather and nails

And he never once made you explain or talk

About all of the little details

Such as who had a word and who had a rock

And who had you through the mails

Now your love is a secret all over the block

And it never stops not even when your master fails

And he took you up in his aeroplane

Which he flew without any hands

And you cruised above the ribbons of rain

That drove the crowd from the stands

Then he killed the lights in a lonely lane

And an ape with angel glands

Erased the final wisps of pain

With the music of rubber bands

And now I hear your master sing

You kneel for him to come

His body is a golden string

That your body is hanging from

His body is a golden string

My body has growin' numb

Oh now you hear your master sing

Your shirt is all undone

And will you kneel beside this bed

That we polished so long ago

Before your master chose instead

To make my bed of snow?

Your eyes are wild and your knuckles are red

And you’re speaking far too low

No I can’t make out what your master said

Before he made you go

Now I think you’re playing far too rough

For a lady who’s been to the moon;

I’ve lain by this window long enough

To get used to an empty room

And your love is some dust in an old man’s cough

Who is tapping his foot to a tune

And your thighs are a ruin, you want too much

Let’s say you came back some time too soon

Now I loved your master perfectly

I taught him all that he knew

He was starving in some deep mystery

Like a man who is sure what is true

And I sent you to him with my guarantee

I could teach him something new

And I taught him how you would long for me

No matter what he said no matter what you’d do

Now I believe that you heard your master sing

While I was sick in bed

I’m sure that he told you everything

I must keep locked away in my head

Your master took you travelling

Well at least that’s what you said

And now do you come back to bring

Your prisoner wine and bread

Ik geloof dat je je meester hebt horen zingen

Toen ik ziek in bed lag

Ik veronderstel dat hij je alles heeft verteld

Dat ik opgesloten blijf in mijn hoofd

Je meester nam je mee op reis

Dat is tenminste wat je zei

En nu kom je terug om te brengen?

Uw gevangene wijn en brood

Je hebt hem in een tempel ontmoet

Waar ze je kleren aan de deur brengen

Hij was gewoon een ontelbare man in een stoel

Wie is er net terug uit de oorlog

En je wikkelt zijn vermoeide gezicht in je haar

En hij geeft je het klokhuis van de appel

Dan raakt hij je lippen nu zo ineens kaal aan

Van alle kussen die we een tijdje eerder hebben gegeven

En hij gaf je een Duitse herder om te lopen

Met een kraag van leer en spijkers

En hij heeft je nooit laten uitleggen of praten

Over alle kleine details

Zoals wie een woord had en wie een steen

En wie had je via de mails?

Nu is je liefde overal een geheim

En het stopt nooit, zelfs niet als je master faalt

En hij nam je mee in zijn vliegtuig

Die hij zonder handen vloog

En je zeilde boven de linten van regen

Dat dreef het publiek van de tribune

Toen doofde hij de lichten in een eenzame baan

En een aap met engelenklieren

De laatste slierten van pijn gewist

Met de muziek van elastiekjes

En nu hoor ik je meester zingen

Je knielt voor hem om te komen

Zijn lichaam is een gouden draad

Waar je lichaam aan hangt

Zijn lichaam is een gouden draad

Mijn lichaam wordt gevoelloos

Oh, nu hoor je je meester zingen

Je shirt is helemaal los

En wil je knielen naast dit bed?

Dat we zo lang geleden hebben gepolijst

Voordat je meester in plaats daarvan koos

Om mijn bed van sneeuw te maken?

Je ogen zijn wild en je knokkels zijn rood

En je praat veel te laag

Nee, ik begrijp niet wat je meester zei

Voordat hij je liet gaan

Nu denk ik dat je veel te ruw speelt

Voor een dame die naar de maan is geweest;

Ik heb lang genoeg bij dit raam gelegen

Wennen aan een lege kamer

En je liefde is wat stof in de hoest van een oude man

Wie tikt met zijn voet op een deuntje?

En je dijen zijn een ruïne, je wilt te veel

Laten we zeggen dat je wat te vroeg terugkwam

Nu hield ik perfect van je meester

Ik heb hem alles geleerd wat hij wist

Hij verhongerde in een diep mysterie

Als een man die zeker weet wat waar is

En ik heb je naar hem gestuurd met mijn garantie

Ik zou hem iets nieuws kunnen leren

En ik heb hem geleerd hoe je naar me zou verlangen

Wat hij ook zei, wat je ook zou doen

Nu geloof ik dat je je meester hoorde zingen

Terwijl ik ziek in bed lag

Ik weet zeker dat hij je alles heeft verteld

Ik moet opgesloten blijven in mijn hoofd

Je meester nam je mee op reis

Dat is tenminste wat je zei

En nu kom je terug om te brengen?

Uw gevangene wijn en brood