Takk Somuleidis - Leif Vollebekk

I can’t be so sure

Down by the shore

I’m gonna go straighten out my blood

I was having a smoke out in the snow

You can never trust the folks you know

You were in the bath talking about your sister

As I hung out on the banister

Why would I steal what you’d still own

My mind is sealed, my lips are blown

An invitation to your unveiling

With a green Munch behind the railing

It’s not your fault, you’re not to blame

Enthusiasm always wanes

Now I’m staring at your shirtsleeves

And they’re looking like parentheses

Ik weet het niet zo zeker

Beneden aan de kust

Ik ga mijn bloed rechttrekken

Ik was aan het roken in de sneeuw

Je kunt de mensen die je kent nooit vertrouwen

Je was in bad aan het praten over je zus

Terwijl ik op de trapleuning hing

Waarom zou ik stelen wat jij nog hebt?

Mijn geest is verzegeld, mijn lippen zijn geblazen

Een uitnodiging voor uw onthulling

Met een groene Munch achter de reling

Het is niet jouw schuld, het is niet jouw schuld

Enthousiasme neemt altijd af

Nu staar ik naar je hemdsmouwen

En ze zien eruit als haakjes