From The Fourth - Leif Vollebekk

Well, the windows fogged up and the world it did freeze

With its restless passerby in the cold nighttime breeze

The violins dug in and one tear I cry

My ears were ringing when we stepped outside

Your sweat sweetly mixed with the sea salt air

Oh, I was glad when we decided to get out of there

And looking down the avenue

You said there’s only one cure for that ringing I hear

You were talking so close I could see and feel your breath

You smiled and told me that cure was death

You were always pretty clever, much more than you’d let on

Your kind of thinking was dead on

It takes two to tango, it took one to teach

You were in my arms but you were out of reach

And the windows fogged up and outside we did freeze

Amongst the restless passerby in the cold nighttime breeze

Evert now and again when I go out at night

I pass by some stranger who asks for a light

And her handwriting it don’t match up to yours

You said that all lamps are lit by one kind of fire

But in some kinds of light I just can’t call you a liar

And in the wine bottle bars and in the late night dawn

I often wonder which side of the glass you’re now on

Nou, de ramen beslagen en de wereld bevroor

Met zijn rusteloze voorbijganger in de koude nachtbries

De violen groeven zich in en één traan huil ik

Mijn oren piepten toen we naar buiten stapten

Je zweet zoet vermengd met de zeezoutlucht

Oh, ik was blij toen we besloten om daar weg te gaan

En kijkend langs de avenue

Je zei dat er maar één remedie is voor dat gerinkel dat ik hoor

Je praatte zo dichtbij dat ik je adem kon zien en voelen

Je glimlachte en vertelde me dat genezing de dood was

Je was altijd behoorlijk slim, veel meer dan je zou laten merken

Je manier van denken was doodop

Er zijn er twee nodig om de tango te leren, er zijn er één nodig om les te geven

Je lag in mijn armen, maar je was buiten bereik

En de ramen beslagen en buiten vroren we

Tussen de rusteloze voorbijgangers in de koude nachtbries

Keer af en toe als ik 's avonds uitga

Ik passeer een vreemdeling die om een ​​licht vraagt

En haar handschrift komt niet overeen met dat van jou

Je zei dat alle lampen door één soort vuur worden aangestoken

Maar in sommige soorten licht kan ik je gewoon geen leugenaar noemen

En in de wijnflesbars en in de late dageraad

Ik vraag me vaak af aan welke kant van het glas je nu staat