I Hope I'll See You In Heaven - Larry Norman

When you first begin your journey, you’re not sure of who you are

And the lessons that you’re learning don’t seem to take you far

And you just can’t keep from stumbling,

Though you try so hard to stand

And the truth can be so humbling

When it’s just beyond your hand

As though youth were my invention

As though love lay undefined

To stay free was my intention

To stay young and unconfined

So I held my pride above you

Oh yes, what a fool was I Holding back those words I love you

And letting out those words good bye

I was wrong to let you go I was a child and I did not know about the love

That we both could have given

And now you’ve gone

So far away

I hope I’ll see you again someday

But if I don’t, I hope I’ll see you in heaven

I was foolish in my younger days

To think they’d never end

Life confused me with its changing ways and I could not comprehend

All the meaning in those moments

Now lost like footprints in the sand

And I’m standing here remembering but it’s so hard to understand

And I was wrong to let you go I was a child how could I know

That we both should have given

And now you’ve gone, so far away

I hope I’ll see you again someday

But if I don’t, I hope I’ll see you in heaven

I’ve been sitting in this garden

In the middle of my days

And my memories fade and harden as the years they slip away

I’ve been looking in the mirror

At the age around my eyes

Time is such an earnest labourer, precision is his neighbour

Lay my body in the ground but let my spirit touch the sky

And I was wrong to let you go I was a child I just didn’t know about the love

That we both could have, should have given

And now you’ve gone, so far away

I hope I’ll see you again someday

But if I don’t, I hope I’ll see you in heaven

Wanneer je voor het eerst aan je reis begint, weet je niet zeker wie je bent

En de lessen die je leert, lijken je niet ver te brengen

En je kunt gewoon niet voorkomen dat je struikelt,

Hoewel je zo je best doet om op te staan

En de waarheid kan zo vernederend zijn

Wanneer het net buiten je hand ligt

Alsof de jeugd mijn uitvinding was

Alsof liefde ongedefinieerd lag

Vrij blijven was mijn bedoeling

Om jong en onbegrensd te blijven

Dus ik hield mijn trots boven jou

Oh ja, wat een dwaas was ik om die woorden tegen te houden ik hou van je

En het uitspreken van die woorden vaarwel

Ik had het mis om je te laten gaan Ik was een kind en ik wist niets van de liefde

Dat we allebei hadden kunnen geven

En nu ben je weg

Zo ver weg

Ik hoop dat ik je ooit weer zal zien

Maar als ik dat niet doe, hoop ik dat ik je in de hemel zie

Ik was dwaas in mijn jonge dagen

Te denken dat ze nooit zouden eindigen

Het leven verwarde me met zijn veranderende manieren en ik kon het niet bevatten

Alle betekenis op die momenten

Nu verloren als voetstappen in het zand

En ik sta hier te denken, maar het is zo moeilijk te begrijpen

En ik had het mis om je te laten gaan. Ik was een kind, hoe kon ik dat weten?

Dat hadden we allebei moeten geven

En nu ben je weg, zo ver weg

Ik hoop dat ik je ooit weer zal zien

Maar als ik dat niet doe, hoop ik dat ik je in de hemel zie

Ik heb in deze tuin gezeten

Midden in mijn dagen

En mijn herinneringen vervagen en verharden naarmate de jaren voorbijgaan

Ik heb in de spiegel gekeken

Op de leeftijd rond mijn ogen

Tijd is zo'n serieuze arbeider, precisie is zijn buurman

Leg mijn lichaam in de grond, maar laat mijn geest de lucht raken

En het was fout om je te laten gaan. Ik was een kind. Ik wist gewoon niets van de liefde

Dat we allebei hadden kunnen geven, hadden moeten geven

En nu ben je weg, zo ver weg

Ik hoop dat ik je ooit weer zal zien

Maar als ik dat niet doe, hoop ik dat ik je in de hemel zie